Τετάρτη σήμερα και η στήλη για τα Αιώνια Ταλέντα επιστρέφει, αυτή τη φορά με πρωταγωνιστή τον δικό μας Χάρη Παππά. Όλοι θυμόμαστε πως πριν από μερικά χρόνια συγκαταλέγονταν στους πιο ελπιδοφόρους παίκτες που έχει παράγει η χώρα μας, έναν χαρακτηρισμό που δεν κατάφερε ποτέ του να δικαιολογήσει, με αποτέλεσμα να περιπλανηθεί σε πολλές ομάδες και να μην μπορέσει να καθιερωθεί σε μία από αυτές.
Ο Παππάς, γεννημένος το 1983, έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα με τη φανέλα του Πανσερραϊκού, σε ηλικία μόλις 18 ετών, δηλαδή την αγωνιστική σεζόν 2001-2002. Αγωνίστηκε συνολικά για 20 παιχνίδια και πέτυχε ένα γκολ. Ο Παππάς, με τις εμφανίσεις του κέρδισε την μεταγραφή του στον Απόλλων Καλαμαριάς. Εκεί έκανε πολύ καλά παιχνίδια και έφτιαξε το όνομα του, σε συνδιασμό με τη παρουσία του στα κατώτερα κλιμάκια της εθνικής ομάδας (Ελπίδων).
Στη Καλαμαρία αγωνίστηκε για τρία χρόνια, μέχρι το 2005, όταν και πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό. Ωστόσο κρίθηκε απαραίτητο να πάρει μερικά παιχνίδια στα πόδια του και έτσι παρέμεινε με τη μορφή δανεισμού στην ομάδα της Θεσσαλονίκης για μία ακόμα σεζόν. Συνολικά φόρεσε τη φανέλα του Απόλλωνα για 66 αγώνες πετυχαίνοντας, μεταξύ άλλων, 17 τέρματα. Μετά το τέλος της σεζόν 2005-2006 επέστρεψε στους Πειραιώτες.
Από τότε επήλθε η αγωνιστική καθίζηση. Στον Πειραιά δεν πήρε πολλά παιχνίδια, μερικές σποραδικές εμφανίσεις στο πρωτάθλημα και κυρίως στο Κύπελλο. Ποτέ του δεν κέρδισε την εμπιστοσύνη του εκάστοτε τεχνικού και πάντα λογίζονταν ως τριτό-τέταρτη λύση. Δεν είχε ουσιαστική συμμετοχή στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και το 2007 έμεινε ελεύθερος από τους πρωταθλητές Ελλάδος. Γρήγορα βρήκε ποδοσφαιρική στέγη στην ΑΕΚ.
Εκεί ήταν ακόμα πιο τραγικός. Αγωνίστηκε μόλις σε οκτώ παιχνίδια, τα περισσότερα σαν αλλαγή, και σκόραρε μόλις δύο γκολ. Ο ξανθομάλλης χαφ ποτέ δεν κατάφερε να βρει θέση στο αρχικό σχήμα, αν και η ΑΕΚ τότε είχε έλλειψη δεξιού χαφ, με τη θέση να καλύπτεται πότε από τον Μανού (ο πορτογάλος που μόνο έτρεχε και δεν ήξερε γρη μπάλα) και πότε ο Εντίνιο. Στο τέλος της σεζόν κούνησε μαντήλι.
Η Ξάνθη του έδωσε την ευκαιρία να αναστήσει τη καριέρα του, αλλάμάταια όλοι ήλπιζαν σε αγωνιστική ανάσταση. Και πάλι έμεινε ελεύθερος στο τέλος της σεζόν. Ο Έβαλντ Λίνεν άδραξε την ευκαιρία και τον πήρε στη Μόναχο 1896 που αγωνίζονταν στη δεύτερη εθνική Γερμανίας. Με τη φυγή του Γερμανού, λύθηκε και η συνεργασία του Έλληνα εξτρεμ με τη γερμανική ομάδα. Τελευταίος σταθμός στη καριέρα του; Ο Παναιτωλικός, στον οποίο μετεγράφη του 2010 και ευτύχησε να πανηγυρίσει την άνοδο στη Σούπερ Λιγκ.
Σαν παίκτης ποτέ δεν με ενθουσίασε. Ήταν γνωστός για τις δυνάμεις του, την αθλητικότητα του και φυσικά τη πολύ καλή ταχύτητα του. Ωστόσο, αν δεν ξέρεις και λίγο μπάλα καριέρα δεν μπορείς να κάνεις. Και οι παίκτες-δρομείς-σπρίντερ, στο τέλος πάντα μένουν στην απέξω και απλά βυθίζονται στη μετριότητα. Αυτό ακριβώς συνέβη και στη περίπτωση του Παππά. Είχε εξαιρετικά φυσικά προσόντα, όμως ποτέ του δεν βελτίωσε το σημαντικότερο κομμάτι: Το ποδοσφαιρικό. Μοιραία επήλθε το "ξεφούσκωμα".
Δείτε ένα βίντεο του παίκτη:
Δεν είναι κακός παίχτης. Μεγάλο προσόν η ταχύτητά του. Δυστυχώς για τον ίδιο η επιλογή του να υπογράψει στον Ολυμπιακό ήταν κάτι σαν ταφόπλακα στην τότε ανοδική του πορεία. Είναι γνωστό ότι ο Ολυμπιακός λειτουργεί ως νεκροταφείο ταλέντων και εξακολουθεί να λειτουργεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δεδομένο πως καταστρέφει ταλέντα ο Ολυμπιακός. Τα παραδείγματα πάμπολλα. Το πιο πρόσφατο ο Γιάννης Παπαδόπουλος. Ωστόσο, για εμένα φταίει και ο Παππάς. Θα έπρεπε να βάλει κάτω το κεφάλι και να προσπαθήσει να βελτιωθεί. Αντ'αυτού, κάθησε στη φήμη που είχε δημιουργηθεί από τις εφημερίδες, πήρε και τη μεγάλη μεταγραφή και τέλος. Σαΐτα, αλλά πολύ μέτριος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε φίλε τι σκάλωμα έχω φάει... Δε μπορώ να θυμηθώ τον Μανού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι τέτοιοι σαν κι εσάς έχουν εξαφανίσει κάθε ελπιδοφόρο Έλληνα παίκτη από το ελληνικό πρωτάθλημα και ανεβοκατεβάζουν ως παιχταράδες παίκτες τύπου Μπαμπαγκίντα και Μανού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παιδί ήταν και είναι παικταράς αλλά πουθενά δεν πήρε τις ευκαιρίες που του άξιζαν καθώς η ξενομανία τόσο σε παίκτες όσο και σε προπονητές βασιλεύει στην Ελλάδα..Κρίμα που αντί για καλούς έλληνες παίκτες προτιμάτε τους κακούς και μέτριους ξένους, που τους κάνουν παίκτες οι εφημερίδες σε κάθε μεταγραφική πε΄ριοδο.
Κι εδώ αναρωτιέμαι που έκανε καριέρα ο Μάντζιος, ο Λαγός και ο Τζιώλης; Μήπως κι αυτοί δεν ξέρουν μπάλα;;
@Βασίλης
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μανού ήταν εκείνος ο Πορτογάλος δρομέας που είχε έρθει από τη Μπενφίκα.Έτρεχε τα 100 μέτρα σε 10 δευτερα αλλά με τη μπάλα στα πόδια ήταν άφαντος.
@Ανώνυμος
Καταρχήν σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Το παραπάνω άρθρο είναι η προσωπική μου άποψη και τίποτα παραπάνω. Δεν θεωρώ πως εγώ κατέστρεψα τη καριέρα κανενός επειδή είπα την άποψη μου. Εσένα μπορεί να σου άρεσε, θεμιτό και σεβαστό αλλά δεν χρειάζεται να καταφέρεσαι εναντίον μου επειδή έχω δα φορετική άποψη, δεν ήμουν εγώ ούτε ο Φερέρ, ούτε ο Κωστένογλου, ούτε ο Σόλιντ ούτε ο Λεμονής που δεν του έδωσαν ευκαιρία. Και αν έχεις διαβάσει άλλα κείμενα μου θα έχεια καταλάβει πως εγώ πάντα θεωρώ πως πρέπει να δοθούν ευκαιρίες στα νέα παιδιά.
Και για το τελευταίο σου ερώτημα, ο Λαγός τραυματίστηκε πολύ σοβαρά οπότε μοιραία έμεινε στάσιμος, ο Μάντζιος αδικήθηκε και αδίκησε τον εαυτό του γιατί ξέρει μπάλα. Ο Τζιώλης εμένα δεν μου αρέσει. Συγγνώμη που δεν σου απάντησα νωρίτερα αλλά δεν είχα δει το σχόλιο σου.