Κρίμα για τον Ολυμπιακό

Πολύ καλή εμφάνιση η χθεσινή του Ολυμπιακού. Παίζοντας πρώτα απ'όλα με πάθος και ψυχή, οι ερυθρόλευκοι κέρδισαν την Άρσεναλ με σκορ 3-1, σκορ που υπό άλλες προϋποθέσεις και θα έστελνε την ομάδα του Πειραιά στην επόμενη φάση του θεσμού και θα χαροποιούσε τον κόσμο μετά από ένα τόσο σπουδαίο αποτέλεσμα. Δυστυχώς όμως, η Μαρσέιγ χάλασε το όνειρο και έτσι ο πρωταθλητής Ελλάδος θα συνεχίσει στο Europa League.

Μπορεί ο Αρσέν Βενγκέρ να κατέβασε τη δεύτερη ομάδα, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να μειώσει σε καμία περίπτωση το επίτευγμα των παικτών του Ερνέστο Βαλβέρδε. Το τελικό σκορ αντικατοπτρίζει πλήρως την εικόνα της αναμέτρησης, με τον αγγλικό σύλλογο να δείχνει σημάδια ζωής μόλις για 15' στο δεύτερο ημίχρονο, όταν και μείωσε προσωρινά το σκορ με όμορφο σουτ του Μπεναγιούν. Τζιμπούρ, Φουστέρ (ή...Μανόνε) και Μοδέστο πέτυχαν τα τρία τέρματα των γηπεδούχων.

Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε πολύ δυναμικά, πίεζε ασφυκτικά τους κανονιέριδες και προσπαθούσε να τους αναγκάσει να προβούν σε λάθη. Ψηλό πρέσινγκ σε συνδιασμό με κλείσιμο των χώρων και το μουδιασμένο ξεκίνημα των Λονδρέζων, είχε ως αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να ανοίξει νωρίς το σκορ, μόλις στο 16 με εκτελεστή τον Τζεμπούρ, μετά από ασυννενοησία της άμυνας από πάσα του Φουστέρ. Το γκολ αυτό αντί να αφυπνίσει τους φιλοξενούμενους, τους "πάγωσε" τα πόδια.

Το συγκρότημα του Ερνέστο Βαλβέρδε συνέχισε στο ίδιο τέμπο. Πρέσινγκ, αλληλοκάλυψη, η μπάλα να παίζεται με τη μία και με γρήγορες κινήσεις. Ο Μιραλλάς έκανε πάρτι, ο Τζουρού με τον Σκιλασί υπέφεραν. Το πολύ ψηλό πρέσινγκ των ερυθρόλευκων απέδωσε καρπούς, μιας και στο 36', το αγαπημένο παιδί του Βάσκου τεχνικού (Φουστέρ) σκόραρε με μακρινό σουτ. Βέβαια, έπρεπε να προηγηθεί κλέψιμο του Μανιάτη στον άξονα και μία ακατανόητη ενέργεια του τερματοφύλακα(???) Μανόνε, ο οποίος έκρινε σωστό αντί να διώξει τη μπάλα με τα χέρια του, να κλωτσήσει...αέρα με όμορφη ενέργεια που θύμισε...τσάμικο.

Οι ερυθρόλευκοι μπήκαν το ίδιο δυνατά και στο δεύτερο ημίχρονο. Το 2-0 επέτρεψε στους παίκτες του Ερνέστο Βαλβέρδε να νιώσουν αρκετά ασφαλείς και να συνεχίσουν τη πίεση ψηλά. Στο 57' το πλήρωσε, μιας και στη μοναδική φάση που οι κανονιέριδες έβαλαν τη μπάλα κάτω, ο Μπεναγιούν, μετά από πάσα με το στήθος από τον Σαμάκ (μεγάλο ταγάρι) έγραψε με όμορφο σουτ το 2-1, αγχώνοντας τους φίλους του Ολυμπιακού, που είχαν γεμίσει το γήπεδο. Μετά το 2-1 ο Ολυμπιακός τραβήχτηκε αρκετά πίσω, δίνοντας μέτρα στους κόκκινους του Λονδίνου.

Βέβαια, έχοντας στη σύνθεση της παίκτες όπως τον αιώνιο τραυματία Ροζίσκυ, τον τερματοφύλακα/οικοδόμο Μανόνε, τον "δεν γυρίζω ούτε με τιμόνι" Τζουρού και το υπερπαλτό Σαμάκ μπροστά στην επίθεση (αν είναι δυνατόν, σε μία θέση που έχουν αγωνιστεί παίκτες όπως ο Μπέργκαμπ, ο Ανρί να παίζει τώρα ο Σαμάκ) και τον Αρσάβιν να είναι φάντασμα του εαυτού του, οι της Άρσεναλ δεν έκαναν και πολλά. Ήθελαν, αλλά δεν μπορούσαν. Η όλη πολιορκία των λονδρέζων κράτησε για 15 περίπου λεπτά.

Μετά ο Ολυμπιακός βγήκε πάλι μπροστά και αφού σπατάλησε μερικές καλές ευκαιρίες, ο Μοδεστό με πλασέ σε κενή εστία διαμόρφωσε το τελικό 3-1, σκορ που ικανοποιεί μεν τους ερυθρόλευκους, όμως τους αφήνει με τη πικρή γεύση του αποκλεισμού. Θεωρώ πως είναι απλά ηλίθιο να μιλάμε για συνομοσίες και γαλλογερμανικούς άξονες. Και στημένο να ήταν το παιχνίδι, αυτό δεν σημαίνει ότι φταίει η...Μέρκελ.

Κορυφαίοι ήταν...όλοι. Μπορώ να πω πως κανείς δεν έλαμψε δια της προσφοράς του, καθώς χθες ο Ολυμπιακός ήταν ομάδα, με αρχή, μέση και τέλος. Με διακριτό πλάνο, πολύ πάθος και φιλότιμο. Τα έδωσαν όλοι χθες. Ίσως να αξίζουν μια παραπάνω κουβέντα οι Μανιάτης (αν και μέτριος τεχνικά ήταν γρήγορος, με αστείρευτες δυνάμεις και-με τη θετική έννοια-τσαμπουκαλεμένος) και ο Μοδέστο που παρά τα χρόνια του έτρεχε πάνω-κάτω, δεξιά-αριστερα και στο τέλος το "κόλλησε" κιόλας.

Ο Ολυμπιακός πλέον θα αγωνίζεται Πέμπτες και θα ήταν καλό να μην πάρει αψήφιστα τη συμμετοχή του στην εν λόγω διοργάνωση. Έχω πει πολλές φορές πως οι ελληνικές ομάδες σε αυτή τη διοργάνωση έχουν πιθανότητες να πραγματοποιήσουν καλή πορεία και να κάνουν το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη. Αυτή η αντίληψη του στυλ, "Ποιο Europa (Uefa) μωρέ" είναι τελειώς λανθασμένη. Επειδή δεν θα παίζεις μόνο με Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Μάντσεστερ αλλά κα με πιο βατές ομάδες, αυτό πάει να πει πως θα υποβαθμίζουμε τη διοργάνωση; Με ποια λογική άλλωστε; Έχει σηκώσει ποτέ ελληνική ομάδα τη κούπα και τη περιφρονούμε έτσι;

Συγχαρητήρια στο ΑΠΟΕΛ για τη πρόκριση στην επόμενη φάση του θεσμού. Μεγάλο βήμα για το κυπριακό ποδόσφαιρο. Και ας έχουμε υπόψην πως η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς απαρτίζεται από τα..."πεταμένα" του ελληνικού πρωταθλήματος (Γιάχιτς, Μαντούκα, πιο παλιά ο Δέλλας στην Ανόρθωση). Μήπως κάνουμε κάτι λάθος εμείς, τελικά;