Είναι γεγονός πως η Μπαρτσελόνα των τελευταίων χρόνων θα μείνει στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου ως μία από τις κορυφαίες (αν όχι η κορυφαία) ομάδες που έχει δει το άθλημα. Αυτός ο συνδιασμός όμορφου ποδοσφαίρου και πολυάριθμων τίτλων έχει εξασφαλίσει στον καταλανικό σύλλογο ήδη μια θέση στην ιστορία. Ωστόσο, τη φετινή χρονιά, η ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα δεν δείχνει το ίδιο σταθερή, με αποτέλεσμα το φετινό πρωτάθλημα να καταλήγει σε μαδριλένικα χέρια...
Ποιες είναι όμως οι πραγματικές αιτίες που η Μπαρτσελόνα φέτος είναι πιο γήινη, πιο ευάλωτη; Είναι προφανές πως δεν φταίει ένας μόνο παράγοντας, αλλά μάλλον ένα σύνολο παραγόντων, που έχει σαν αποτέλεσμα οι μπλαουγκράνα να χάνουν πολλούς πόντους, οι οποίοι και της στερούν τον φετινό τίτλο, μιας και η Ρεάλ του Μουρίνιο, που σε καμία περίπτωση δεν είναι το ίδιο εντυπωσιακή, δεν χάνει παιχνίδι, καθαρίζοντας συνοπτικά τον έναν αντίπαλο μετά τον άλλο, είτε λέγεται Βαλένθια, είτε Σαραγόσα.
1. Βάθος πάγκου
Η Μπαρτσελόνα δεν έχει βάθος πάγκου. Ανέκαθεν, το ρόστερ της Μπαρτσελόνα ήταν μικρό, μιας και ο Γκουαρντιόλα θέλει να έχει ένα μικρό και ευέλικτο ρόστερ με το οποίο θα μπορεί να κάνει διάφορες αλχημείες ώστε να καλύπτει πιθανά κενά (π.χ Μασεράνο σαν σέντερ μπακ, Ινιέστα σαν δεύτερος επιθετικός και πιο παλιά Τουρέ σαν σέντερ μπακ). Ωστόσο φέτος το μικρό ρόστερ έχει γίνει πρόβλημα, μιας και υπάρχουν και αρκετοί τραυματισμοί. Ειδικά στο αμυντικό τμήμα, η ομάδα δείχνει αδύναμη, καθώς μετά τον Πουγιόλ και τον Πικέ δεν υπάρχει, ουσιαστικά, καθαρόαιμο σέντερ μπακ.
2. Μεταγραφικός σχεδιασμός
Τρεις κινήσεις έκανε στη διάρκεια του καλοκαιριού η πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης. Έναν πιτσιρικά για τη δεύτερη ομάδα (Φεμένια) και δύο για τη πρώτη ομάδα, τον Αλέξις Σάντσες από την Ουντινέζε και τον Σεσκ Φάμπρεγκας από την Άρσεναλ. Αν και έχουν περάσει αρκετοί μήνες από την άφιξη τους, εντούτοις οι δύο αθλητές δεν έχουν καταφέρει να γίνουν πραγματικό μέρος της ομάδας, τουλάχιστον όχι στον βαθμό και στην έκταση που θα είναι επιθυμητό. Ο Φάμπρεγκας έχει δέσει βέβαια καλύτερα, ωστόσο παίζει σε μία νέα θέση, μιας και αποτελεί ένα μέλος από τη κλασσική επιθετική τριάδα των Καταλανών. Ο δε Σάντσες, αν και έχει αξιοπρεπή παρουσία, έχει προβλήματα στον τακτικό τομέα. Όμως η Μπαρτσελόνα, απο πέρσι, είχε θέμα με την άμυνα, την οποία ποτέ δεν ενίσχυσε.
3. Ρουτίνα, χαλάρωμα
Ο Μέσσι, ο Τσάβι, ο Ινιέστα, ο Ντάνι Άλβες και οι υπόλοιποι παίκτες είναι άνθρωποι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουν...πάθη. Αφενώς, δεν είναι δυνατόν να παίζουν σε υψηλό ρυθμό σε κάθε παιχνίδι, αφετέρου, είναι φυσιολογική μία χαλάρωση και μια ελάχιστη υπεροψία. Αυτό όμως έχει κοστίσει αρκετά, μιας και η Μπαρτσελόνα μετρά ήδη αρκετούς χαμένους πόντους από "δικά" της παιχνίδια. Φέτος η Μπαρτσελόνα έχει χάσει παιχνίδι αν και προηγούνταν με δύο γκολ στο πρώτο 20 λεπτο, έχει ισοφαριστεί στην εκπνοή του αγώνα και έχει φέρει πολλές ισοπαλίες με κατώτερης δυναμικής αντιπάλους.
4. Τραυματισμοί
Η φετινή χρονιά σε ότι αφορά τους τραυματισμούς δεν είναι καλή. Καταρχήν, ο Πουγιόλ έχασε σχεδόν όλη τη προετοιμασία και επανήλθε το φθινόπωρο. Δεύτερον, τραυματίστηκαν και οι δύο μεταγραφές που έκαναν οι μπλαουγκράνα (Σάντσες, Φάμπρεγκας) σε κρίσιμα χρονικά σημεία, με αποτέλεσμα να πάει πίσω χρονικά η αφομοίωση τους και η ένταξή τους στο σύνολο. Επιπλέον, ήρθε και ο τραυματισμός του Νταβίντι Βίγια, που θα χάσει όλη τη σεζόν, πιθανόν και το Euro. Σε όλα αυτά, αν προσθέσουμε και τον Ινιέστα, που έχει ήδη χάσει αρκετές εβδομάδες λόγω συχνών τραυματισμών, (ευπαθής στους τραυματισμούς ο συμπαθής Ισπανός) τότε αντιλαμβανόμαστε πως ο σύλλογος της Βαρκελώνης δεν έχει αγωνιστεί, φέτος, σε παιχνίδι χωρίς να έχει θέματα τραυματισμών.
5. Αμυντική αστάθεια
Όπως θα έχετε καταλάβει και από όσα έχω αναφέρει πιο πάνω, η άμυνα των μπλαουγκράνα αποτελεί και την αχίλλειο πτέρνα της. Ο Πικέ φέτος δεν είναι το ίδιο σταθερός και δίχως τον Πουγιόλ είναι εύκολα διαχειρίσιμος. Το πρόβλημα στα άκρα της άμυνας εντοπίζεται κυρίως στις εναλλακτικές, μιας και μετά τους Αμπιντάλ και Άλβες, ο μόνος ακραίος είναι ο Αντριάνο, που είναι απλά μια μέτρια λύση. Και όπως είναι λογικό, δεν γίνεται να βγει ολόκληρη σεζόν με 50+ αγώνες με μόλις τρια μπακ, ιδιαίτερα δε, από τη στιγμή που οι Αμπιντάλ και Ντάνι Άλβες δεν βγαίνουν σχεδόν ποτέ. Μοιραία υπάρχει πρόβλημα όταν ο παίκτης ντεφορμαριστεί.
Υπάρχει και ένας ακόμη παράγοντας που αναφέρουν πολλοί και αυτός ακούει στο όνομα Λιονέλ Μέσσι. Πολλοί υποστηρίζουν πως ο Αργεντίνος επιθετικός δεν έχει φθάσει στα περσινά του στάνταρ, με αποτέλεσμα να μην έχει βοηθήσει αρκετά. Η άποψη αυτή δεν με βρίσκει σύμφωνο, μιας και δεν νομίζω ότι ο Μέσσι κάνει μέτρια, για τα δικά του δεδομένα, σεζόν. Είναι φυσιολογικό να μην έχει σκοράρει σε μερικά παιχνίδια, ή να έχει χάσει εύκολα γκολ, ή να μην είναι εκ των διακριθέντων, εξάλλου είναι και αυτός άνθρωπος. Και στη τελική, δεν μπορώ να θεωρήσω ότι ο Μέσσι δεν κάνει καλή σεζόν, από τη στιγμή που μετρά 25 γκολ στο πρωτάθλημα (με δύο πέναλτυ), ενώ το αντίπαλο δέος (λέγε με Ρονάλντο) έχει πετύχει 28 με δέκα πέναλτυ. Τώρα, αν είναι ντεφορμέ και έχει πετύχει τόσα, τι να πω...φοβάμαι να τον πετύχω σε δαιμονιώδη φόρμα!
Το γεγονός είναι πως η Μπαρτσελόνα παρουσιάζει μια κάμψη. Δεν πιστεύω όμως ότι μιλάμε για τέλος εποχής (κλισέ). Το ότι χάνει ένα πρωτάθλημα δεν σημαίνει και πολλά, αντιθέτως ίσως να είναι και καλό. Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο των μπλαουγκράνα και αν επιβεβαιωθούν οι φήμες ότι ο Μουρίνιο φεύγει το καλοκαίρι, τότε θεωρώ πως η Μπαρτσελόνα θα εγκαθιδρύσει μοναρχία στην Ισπανία. Αν φύγει, βέβαια, ο εκκεντρικός Πορτογάλος...
1. Βάθος πάγκου
Η Μπαρτσελόνα δεν έχει βάθος πάγκου. Ανέκαθεν, το ρόστερ της Μπαρτσελόνα ήταν μικρό, μιας και ο Γκουαρντιόλα θέλει να έχει ένα μικρό και ευέλικτο ρόστερ με το οποίο θα μπορεί να κάνει διάφορες αλχημείες ώστε να καλύπτει πιθανά κενά (π.χ Μασεράνο σαν σέντερ μπακ, Ινιέστα σαν δεύτερος επιθετικός και πιο παλιά Τουρέ σαν σέντερ μπακ). Ωστόσο φέτος το μικρό ρόστερ έχει γίνει πρόβλημα, μιας και υπάρχουν και αρκετοί τραυματισμοί. Ειδικά στο αμυντικό τμήμα, η ομάδα δείχνει αδύναμη, καθώς μετά τον Πουγιόλ και τον Πικέ δεν υπάρχει, ουσιαστικά, καθαρόαιμο σέντερ μπακ.
2. Μεταγραφικός σχεδιασμός
Τρεις κινήσεις έκανε στη διάρκεια του καλοκαιριού η πρωταθλήτρια Ισπανίας και Ευρώπης. Έναν πιτσιρικά για τη δεύτερη ομάδα (Φεμένια) και δύο για τη πρώτη ομάδα, τον Αλέξις Σάντσες από την Ουντινέζε και τον Σεσκ Φάμπρεγκας από την Άρσεναλ. Αν και έχουν περάσει αρκετοί μήνες από την άφιξη τους, εντούτοις οι δύο αθλητές δεν έχουν καταφέρει να γίνουν πραγματικό μέρος της ομάδας, τουλάχιστον όχι στον βαθμό και στην έκταση που θα είναι επιθυμητό. Ο Φάμπρεγκας έχει δέσει βέβαια καλύτερα, ωστόσο παίζει σε μία νέα θέση, μιας και αποτελεί ένα μέλος από τη κλασσική επιθετική τριάδα των Καταλανών. Ο δε Σάντσες, αν και έχει αξιοπρεπή παρουσία, έχει προβλήματα στον τακτικό τομέα. Όμως η Μπαρτσελόνα, απο πέρσι, είχε θέμα με την άμυνα, την οποία ποτέ δεν ενίσχυσε.
3. Ρουτίνα, χαλάρωμα
Ο Μέσσι, ο Τσάβι, ο Ινιέστα, ο Ντάνι Άλβες και οι υπόλοιποι παίκτες είναι άνθρωποι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να έχουν...πάθη. Αφενώς, δεν είναι δυνατόν να παίζουν σε υψηλό ρυθμό σε κάθε παιχνίδι, αφετέρου, είναι φυσιολογική μία χαλάρωση και μια ελάχιστη υπεροψία. Αυτό όμως έχει κοστίσει αρκετά, μιας και η Μπαρτσελόνα μετρά ήδη αρκετούς χαμένους πόντους από "δικά" της παιχνίδια. Φέτος η Μπαρτσελόνα έχει χάσει παιχνίδι αν και προηγούνταν με δύο γκολ στο πρώτο 20 λεπτο, έχει ισοφαριστεί στην εκπνοή του αγώνα και έχει φέρει πολλές ισοπαλίες με κατώτερης δυναμικής αντιπάλους.
4. Τραυματισμοί
Η φετινή χρονιά σε ότι αφορά τους τραυματισμούς δεν είναι καλή. Καταρχήν, ο Πουγιόλ έχασε σχεδόν όλη τη προετοιμασία και επανήλθε το φθινόπωρο. Δεύτερον, τραυματίστηκαν και οι δύο μεταγραφές που έκαναν οι μπλαουγκράνα (Σάντσες, Φάμπρεγκας) σε κρίσιμα χρονικά σημεία, με αποτέλεσμα να πάει πίσω χρονικά η αφομοίωση τους και η ένταξή τους στο σύνολο. Επιπλέον, ήρθε και ο τραυματισμός του Νταβίντι Βίγια, που θα χάσει όλη τη σεζόν, πιθανόν και το Euro. Σε όλα αυτά, αν προσθέσουμε και τον Ινιέστα, που έχει ήδη χάσει αρκετές εβδομάδες λόγω συχνών τραυματισμών, (ευπαθής στους τραυματισμούς ο συμπαθής Ισπανός) τότε αντιλαμβανόμαστε πως ο σύλλογος της Βαρκελώνης δεν έχει αγωνιστεί, φέτος, σε παιχνίδι χωρίς να έχει θέματα τραυματισμών.
5. Αμυντική αστάθεια
Όπως θα έχετε καταλάβει και από όσα έχω αναφέρει πιο πάνω, η άμυνα των μπλαουγκράνα αποτελεί και την αχίλλειο πτέρνα της. Ο Πικέ φέτος δεν είναι το ίδιο σταθερός και δίχως τον Πουγιόλ είναι εύκολα διαχειρίσιμος. Το πρόβλημα στα άκρα της άμυνας εντοπίζεται κυρίως στις εναλλακτικές, μιας και μετά τους Αμπιντάλ και Άλβες, ο μόνος ακραίος είναι ο Αντριάνο, που είναι απλά μια μέτρια λύση. Και όπως είναι λογικό, δεν γίνεται να βγει ολόκληρη σεζόν με 50+ αγώνες με μόλις τρια μπακ, ιδιαίτερα δε, από τη στιγμή που οι Αμπιντάλ και Ντάνι Άλβες δεν βγαίνουν σχεδόν ποτέ. Μοιραία υπάρχει πρόβλημα όταν ο παίκτης ντεφορμαριστεί.
Υπάρχει και ένας ακόμη παράγοντας που αναφέρουν πολλοί και αυτός ακούει στο όνομα Λιονέλ Μέσσι. Πολλοί υποστηρίζουν πως ο Αργεντίνος επιθετικός δεν έχει φθάσει στα περσινά του στάνταρ, με αποτέλεσμα να μην έχει βοηθήσει αρκετά. Η άποψη αυτή δεν με βρίσκει σύμφωνο, μιας και δεν νομίζω ότι ο Μέσσι κάνει μέτρια, για τα δικά του δεδομένα, σεζόν. Είναι φυσιολογικό να μην έχει σκοράρει σε μερικά παιχνίδια, ή να έχει χάσει εύκολα γκολ, ή να μην είναι εκ των διακριθέντων, εξάλλου είναι και αυτός άνθρωπος. Και στη τελική, δεν μπορώ να θεωρήσω ότι ο Μέσσι δεν κάνει καλή σεζόν, από τη στιγμή που μετρά 25 γκολ στο πρωτάθλημα (με δύο πέναλτυ), ενώ το αντίπαλο δέος (λέγε με Ρονάλντο) έχει πετύχει 28 με δέκα πέναλτυ. Τώρα, αν είναι ντεφορμέ και έχει πετύχει τόσα, τι να πω...φοβάμαι να τον πετύχω σε δαιμονιώδη φόρμα!
Το γεγονός είναι πως η Μπαρτσελόνα παρουσιάζει μια κάμψη. Δεν πιστεύω όμως ότι μιλάμε για τέλος εποχής (κλισέ). Το ότι χάνει ένα πρωτάθλημα δεν σημαίνει και πολλά, αντιθέτως ίσως να είναι και καλό. Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο των μπλαουγκράνα και αν επιβεβαιωθούν οι φήμες ότι ο Μουρίνιο φεύγει το καλοκαίρι, τότε θεωρώ πως η Μπαρτσελόνα θα εγκαθιδρύσει μοναρχία στην Ισπανία. Αν φύγει, βέβαια, ο εκκεντρικός Πορτογάλος...
Σκάουτερ για σου φίλε! Χαίρομαι που τα λέμε μετά από αρκετό καιρό. Συμφωνώ σε αυτό που λες για το ρόστερ της Μπάρτσα. Η Ρεάλ πχ έχει μεγαλύτερο βάθος, αλλά προσωπικά μου αρέσει που ο Γκουαρντιόλα προτιμά αντί να έχει 2-3 παίχτες ακόμα στον πάγκο του, να δίνει ευκαιρίες σε νέους παίχτες, όπως ο Τιάγκο ή ο Κουένκα... Πάντως σε καμία περίπτωση δε σημαίνει τέλος εποχής η διαφαινόμενη απώλεια του πρωταθλήματος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου φίλε Χάρη!
ΔιαγραφήΚαι εμένα μου αρέσει που η Μπαρτσελόνα χρησιμοποιεί πιτσιρίκια και ο Κουένκα που αναφέρεις δείχνει πολλά υποσχόμενος, το ίδιο και ο Τέγιο. Το θέμα είναι πως δεν έχω δει κανένα αμυντικό από τη μικρή Μπάρτσα, ενώ έχω ακούσει καλά λόγια για τους Φόντας, Μουνιέσα και Μοντόγια. Υποθέτω πως θα τους δούμε στο μέλλον. Πιστεύω πως η Μπαρτσελόνα θα συνεχίσει να μας παρουσιάζει απλόχερα θέαμα και τα επόμενα χρόνια.
Γεια χαρά Σκάουτερ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που πιστεύω είναι πως, αν δεν το έπαιρνε η Ρεάλ και φέτος, τότε... πότε; Το λέω γιατί τα τελευταία χρόνια οι τεράστιες επενδύσεις (ή μήπως σπατάλες;) που κάνει δεν έχουν αποφέρει και πολλά πράγματα, αν εξαιρέσουμε το Κύπελλο πέρυσι, σωστά;
Η Μπάρτσα είναι ομαδάρα τα τελευταία χρόνια, αμυντικά και επιθετικά και ό,τι θέλεις, αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς, είναι ομάδα "από άλλο πλανήτη" που λένε. Τι κι αν έκανε μια "κοιλιά" τώρα τελευταία; Κάθε ομάδα δικαιούται να κάνει και από μια κακή χρονιά (που δεν είναι κακή χρονιά, αν εξαιρέσεις το πρωτάθλημα), δεν έγινε τίποτα, μετά το καλοκαίρι θα είναι η γνωστή Μπάρτσα φαντάζομαι.
Πιστεύω πως η αξία και αν θέλεις η "μαγκιά" των δύο ομάδων θα φανεί αλλού, όχι στα ματς πρωταθλήματος με τις "εντυπωσιακές" 5άρες και 6άρες τους, αλλά στο Champions League, συμφωνείς;
Γιώργος, φίλος της Ρεάλ μόνο και μόνο από τις παιδικές μου αναμνήσεις, όταν και "γάζωνα" τη Μπάρτσα με παίχτες όπως Κασίγιας, Φίγκο, Ζιντάν, Μοριέντες, Ραούλ κ.λπ.
Καλό post, καλή συνέχεια! ;)
Καλησπέρα φιλαράκι!
ΔιαγραφήΚαταρχήν σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Λοιπόν, συμφωνώ απόλυτα με τη φράση "αν δεν το έπαιρνε η Ρεάλ φέτος, τότε... πότε". Η φετινή αγωνιστική περίοδος ήταν από πολλές απόψεις ιδανική για τους Μαδριλένους να κατακτήσουν το πρωτάθλημα, δεύτερη χρονιά του Μουρίνιο, έχει δέσει καλύτερα η ομάδα, έγιναν λίγες και καλές προσθήκες το καλοκαίρι. Η Ρεάλ έχει χαλάσει ένα καράβι χρήματα, αυτό είναι αλήθεια, άλλες μεταγραφές της "βγήκαν" οικονομικά και αγωνιστικά (Οζίλ), άλλες πάλι καθόλου (Κακά). Γενικά, οι δαπάνες αυτές, δεν έφεραν πολλά από άποψη τίτλων. Μόνο το κύπελλο.
Η Μπαρτσελόνα έχει ομαδάρα, αυτό δεν τίθεται προς αμφισβήτηση. Και εγώ πιστεύω πως απλά είναι μια κοιλιά και τίποτα παραπάνω. Απλά, επειδή άκουγα πολύ έντονα ότι έχουμε τέλος εποχής και τα συναφή, γι'αυτό και έγραψα το παραπάνω κείμενο. Πιο πολύ, διότι μου κάνει τρομερή εντύπωση που λένε και γράφουνε τόσα, τη στιγμή που τη τρέχουσα σεζόν έχουν κατακτήσει τρία τρόπαια (Σούπερ Καπ Ισπανίας, Σούπερ Καπ Ουέφα, Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων).
Στο Τσάμπιονς Λιγκ θα φανεί το ποιόν των ομάδων, σε αυτό με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο. Διότι το ισπανικό πρωτάθλημα είναι κούρσα για δύο, στην Ευρώπη όμως αλλάζει το τροπάριο. Δεν είναι εύκολη η Ευρώπη, εκεί ξεχωρίζει ο καλός από τον πολύ καλό.
Υ.Γ Σε ευχαριστώ για την ευχή και τα καλά λόγια. Η "γκαλάκτικος" περίοδος της Ρεάλ τότε ήταν υπέροχη. Φίγκο, Μοριέντες, Ζιντάν, τι μου θύμισες τώρα...Ωραίες στιγμές. Τότε ήταν πραγματικά ομαδάρα.