Το Euro ξεκινά σε μερικές μέρες και όλοι σιγά σιγά έχουν μπει σε...ευρωπαϊκούς ρυθμούς. Η Εθνική μας ομάδα θα ανοίξει τη φετινή διοργάνωση και θα αντιμετωπίσει την Πολωνία την πρώτη από τους δύο διοργανωτές. Στόχος είναι η καλή πορεία στη φάση των ομίλων ενώ στο πίσω μέρος του μυαλού πολλών φαντάζει πως η πρόκριση στη νοκ-άουτ φάση θα σημαίνει επιτυχημένη πορεία. Μία τέτοια άποψη έχω και εγώ, αν η ομάδα περάσει τους ομίλους θα είμαι πολύ ικανοποιημένος.
Ωστόσο οι αντίπαλοι μας δεν είναι εύκολοι και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν "καφενεία". Κάθε άλλο, όλοι είναι επικίνδυνοι και θεωρώ πως ο δικός μας όμιλος είναι ο πιο αμφίρροπος καθώς το επίπεδο όλων είναι περίπου ισάξιο. Κάθε ομάδα έχει τις δικές της αδυναμίες και τα δικά της προτερήματα και σε αυτή την ανάρτηση θα προσπαθήσω να καταδείξω τι πρέπει να προσέξουμε προκειμένου να μην πάθουμε ότι πάθαμε στο προηγούμενο Ευρωπαϊκο.
1. Πολωνία
Οι διοργανωτές (από κοινού με τους Ουκρανούς) διαθέτουν ένα καλά στημένο σύνολο με ποιοτικούς ποδοσφαιριστές αλλά και ορισμένες μεγάλες αδυναμίες. Αστέρι της ομάδας είναι ο στράικερ της Ντόρτμουντ, Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, που είναι ένας δεινός σκόρερ, ταχύς και με καλή τεχνική κατάρτιση. Ανάμεσα στους παίκτες που ξεχωρίζουν θα πρέπει να συμπεριλάβουμε τους Πίστσεκ και Μπλαστσικόβσκι, οι οποίοι και αγωνίζονται αμφότεροι στην δεξιά πλευρά, ο πρώτος σαν μπακ και ο δεύτερος σαν χαφ-εξτρέμ. Η Πολωνία έχει πολύ επιθετική αυτή τη πτέρυγα καθώς και οι δύο έχουν καλή σέντρα και είναι αρκετά γρήγοροι. Αυτό είνα κάτι που πρέπει να προσέξει η εθνική μας και δη ο αριστερός μας οπισθοφύλακας. Προσοχή χρειάζεται να δείξουμε και στον δημιουργικό και τεχνικό Ομπράνιακ της γαλλικής Μπορντό.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Πολωνίας εντοπίζεται κυρίως στην άμυνα, στο κεντρικό δίδυμο, όπου δεν έχει τον παίκτη-ηγέτη, ούτε κάποιον να ξεχωρίζει. Ο Βαβζίνιακ (ναι, κάποτε παίκτης του Παναθηναϊκού) δεν είναι τίποτα το σπουδαίο, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους παίκτες της αμυντικής γραμμής. Εξαίρεση αποτελεί ο Νταμιάν Περκίς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι κάτι το εξαιρετικό. Επιπλέον, όπως τόνισα πριν, ο Πίστσεκ είναι πολύ επιθετικογενής και αμυντικά όχι τόσο σταθερός, αφήνει κενά, τα οποία μπορούν να εκμεταλλευτούν οι διεθνείς μας. Τέλος, σημαντικότατος παράγοντας είνα αυτός της έδρας. Είναι πρώτο παιχνίδι και οι Πολωνοί θα έχουν μεγάλη βοήθεια από τον κόσμο που θα πάει στο γήπεδο. Μπορεί να μην είναι καμία σπουδαία ομάδα, ωστόσο ο παράγοντας έδρα είνα σημαντικός.
2. Τσεχία
Μία ποιοτικότατη ομάδα μεσοεπιθετικά, που όμως υστερεί αμυντικά, είναι η Τσεχία. Στη φάση των ομίλων ήταν, στοιχηματικά μιλώντας, σχεδόν πάντα over και η φιλοσοφία της είναι "όσα φάμε όσα βάλουμε". Κάτω από τα γκολπόστ έχει τον κέρβερο Τσεχ που προέρχεται από καλή χρονιά και που είναι και κάτοχος του Τσάμπιονς Λιγκ. Στον μεσοεπιθετικό χώρο δεσπόζουν παίκτες με ποιότητα, όπως ο αρχηγός Τόμας Ροζίσκι, ο Γιάροσλαβ Πλασίλ, ο ταχύς Γίρατσεκ και ο σκληροτράχηλος Χούμπσμαν. Στην επίθεση έχουν τον Μίλαν Μπάρος, πρώην φορ της Λυών και μεγάλο γκολτζή, το ανερχόμενο αστέρι Τόμας Νέσιντ και ο Τόμας Πέκχαρντ της Νυρεμβέργης.
Η ομάδα της Τσεχίας είναι γρήγορη και δημιουργική, ωστόσο έχει και αυτή αμυντικά προβλήματα. Αν δεν είχε τον Τσεχ πιθανότατα να μην βρίσκονταν και στα τελικά της διοργάνωσης, καθώς το βασικό κεντρικό δίδυμο των Χούμπνικ και Σίβοκ δεν είναι αρκετά σταθερό, ενώ δεν μιλάμε και για τους πιο γρήγορους αμυντικούς του κόσμου. Επίσης στην άμυνα θα αγωνιστεί και ο ακραίος μακ της Λεβερκούζεν, Μίχαλ Κάντλετς, που είναι ένα επιθετικό μπακ και μπορεί να δημιουργήσει αρκετά ρήγματα. Στα φιλικά έδειξε καλά στοιχεία και σίγουρα δεν υπάρχει το περιθώριο να την υποτιμήσουμε. Κινητήριος μοχλός; Ποιος άλλος από τον Τόμας Ροζίσκι της Άρσεναλ. Είναι το μυαλό στα χαφ.
3. Ρωσία
Φαντάζει το πιο δυνατό όνομα του ομίλου. Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν πως η Ρωσία έχει εξασφαλίσει ήδη το εισιτήριο για την επόμενη φάση της διοργάνωσης. Και όχι άδικα μιας και μιλάμε για μία ομάδα η οποία έχει από τις καλύτερες άμυνες στην Ευρώπη (στα προκριματικά δέχθηκε μόλις 4 γκολ!), ενώ επιθετικά ξεχειλίζει η ποιότητα, με αστέρες διεθνούς βεληνεκούς όπως είναι ο Αντρέι Αρσάβιν, ο Μαράτ, Ισμαίλοφ, ο Πάβελ Πογκρέμπνιακ και ο Άλαν Τζαγκόεφ. Ο Ντικ Άντβοκαατ έχει επιλέξει πολλούς έμπειρους ποοδοσφαιριστές, με παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο.
Είναι από τις ομάδες που δεν έχει χτυπητές αδυναμίες. Επί παραδείγματι, στην άμυνα έχει παίκτες όπως ο Ζιρκόφ, ο Ιγκνάσεβιτς και ο Ανιούκοφ, ενώ τερματοφύλακας είναι ο Ακινφέεφ, που λογίζεται ως ο καλύτερος του ρωσικού πρωταθλήματος. Και τα μόλις τέσσερα γκολ που δέχθηκε δείχνουν αν μη τι άλλο πως αμυντικά είναι σταθερή. Και έκανε και μόλις μία ήττα! Παράλληλα, επιθετικά έχει τρομερά ποιοτικούς και δημιουργικούς παίκτες, ενώ οι βασικοί της φορ, Παβλιουτσένκο και Πογκρέμπνιακ προέρχονται από καλή χρονιά, κυρίως στο δεύτερο μέρος της σεζόν.
Το καλό είναι πως η Ελλάδα αντιμετωπίζει τελευταία τη Ρωσία. Αν η εθνική μας θέλει να διατηρήσει τις ελπίδες της για μία καλή παρουσία και πρόκριση στην επόμενη φάση, τότε οφείλει να κερδίσει την πιο εύκολη, θεωρητικά, ομάδα του ομίλου, που όμως έχει τη τύχη να αγωνίζεται στην έδρα της. Τα πράγματα δεν είναι απλά για την ομάδα μας και πρωταρχικό μέλημα είναι να διατηρήσουμε το μηδέν στα μετόπισθεν και από'κει και πέρα να κάνουμε ότι καλύτερο επιθετικά. Στα προκριματικά δείξαμε πως μπορούμε να κάνουμε πολλά σαν ομάδα, αρκεί να μείνουμε πιστοί στο αγωνιστικό πλάνο που μας έφερε στα τελικά της διοργάνωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου