Τέλος η Ολλανδία!

Αυτό που ήταν κατά 99% σίγουρο έγινε πραγματικότητα. Οι Ολλανδοί αποχαιρετούν πρόωρα τη διοργάνωση, τρεις ήττες, μηδέν βαθμοί, 5 γκολ παθητικό και μόλις 2 γκολ συνοψίζουν εν τάχει την πορεία των οράνιε στη φετινή διοργάνωση. Δίχως αμφιβολία το σοκ είναι μεγάλο, ωστόσο αν φταίει κάποιος για αυτόν τον αποκλεισμό, αυτός είναι όλο το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Οι Ολλανδοί απεκλείστηκαν με το σπαθί τους.

Η αρχή ήταν άσχημη. Η απροσδόκητη ήττα από τους Δανούς (1-0 με γκολ του Κρόλ Ντέλι) εκλήφθη από πολλούς ως ένα καμπανάκι για τη συνέχεια. Στο ματς αυτό οι οράνιε ήταν πολύ άτυχοι καθώς δεν μπορούσαν με τίποτα να βάλουν τη μπάλα στο πλεκτό. Θυμάμαι μάλιστα πως είχα πει ότι πίστευα ότι ήταν απλά μια κακή μέρα για την ομάδα του Φαν Μάρβαϊκ και πως οι Ολλανδοί θα τα πάνε καλύτερα στη συνέχεια.

Φευ. Στο ματς με τη Γερμανία οι Ολλανδοί απείλησαν ελάχιστα, φανέρωσαν και πάλι αμυντικές αδυναμίες και εν τέλει το πλήρωσαν, καθώς οι πορτοκαλί δέχθηκαν δύο γκολ από τον φονιά Μάριο Γκόμεζ. Το μόνο που κατάφεραν είναι να μειώσουν το σκορ σε 2-1 με όμορφο σουτ του Ρόμπιν Φαν Πέρσι. Δύο ματς, μηδέν βαθμοί και ήταν επιτακτική η νίκη με αντίπαλο τους συμπαθείς Πορτογάλους, ενώ περίμεναν και ένα δωράκι από τους γείτονες Γερμανούς.

Το δώρο ήρθε, καθώς η ομάδα του Γιόακιμ Λεβ έκαμψε την αντίσταση των Δανών, νικώντας τους με 1-2. Ωστόσο οι Ολλανδοί ήταν αρκετά ακατάδεκτοι. Ηττήθηκαν από την Πορτογαλία, αν και προηγήθηκαν. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο "φόρτωσε" από τη βαριά κριτική που του άσκησε ο φίλαθλος κόσμος και ο Τύπος και με δύο τέρματα κάνει την ανατροπή και στέλνει την ομάδα του στην επόμενη φάση, όπου θα συναντήσουν τους Τσέχους.

Μέχρι να ξεκινήσει το Euro, ο Φαν Μάρβαϊκ μετρούσε μόλις δύο ήττες στον πάγκο των οράνιε, εκ των οποίων η μία είναι ο χαμένος τελικός του παγκοσμίου κυπέλλου του 2010 με αντίπαλο την Ισπανία. Ο Ολλανδός τεχνικός αποχωρεί από τα γήπεδα της Ουκρανίας έχοντας στη πλάτη του τρεις ήττες. Μέσα σε μερικές μέρες κατάφερε να χάσει περισσότερες φορές απ'ότι σε 4 χρόνια. Τρομερό ρεκόρ...

Τι έφταιξε όμως; Το γεγονός ότι η ομάδα δεν παρουσίασε ποτέ συνοχή, δεν λειτουργούσε με αγωνιστικό πλάνο, δεν ήταν ομάδα. Ο καθένας δούλευε για την πάρτη του και όχι για το σύνολο. Επίσης, κάνει "μπαμ" από χιλιόμετρα πως το κλίμα στα αποδυτήρια πρέπει να είναι οικτρό. Όταν βγαίνει ο Ρομπέν και λέει δημόσια ότι ορισμένοι παίκτες βάζουν το "εγώ" πάνω από το "εμείς", τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Ειδικά όταν το λέει ένας τεραστίων διαστάσεων εγωϊστής όπως είναι ο εξτρέμ της Μπάγερν Μονάχου.

Σνάιντερ, Αφελλάι, Ρομπέν, Φαν Πέρσι θέλουν από μόνοι τους μια μπάλα ο καθένας. Προτιμούν να βάλουν αυτογκολ παρά να βγάλουν μία πάσα σε συμπαίκτη τους. Όταν βρίσκονται μέσα στο κουτί το μόνο που σκέφτονται είναι πως θα σουτάρω, τα μάτια καρφωμένα στο έδαφος και δεν νοιάζει κανέναν αν κάποιος συμπαίκτης κάνει κίνηση. Πως λοιπόν μπορεί να κερδίσει κανείς;

Τέλος, η αμυντική συμπεριφορά των Ολλανδών είναι κάτι παραπάνω από ανεπαρκής. Όσο σκέφτομαι ότι ο Χάιτινγκα έχει κάνει καριέρα σε Άγιαξ, Έβερτον, Ατλέτικο Μαδρίτης, ότι ο Φλάαρ λογίζεται ως τρομερό σεντερ μπακ και ότι ο Φαν Ντερ Βίελ πιστεύει ότι πρέπει να αγωνίζεται σε μία εκ των Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, απλά τρελαίνομαι. Τι παραπάνω έχουν όλοι αυτοί από την δική μας άμυνα; Απλα είναι Ολλανδοί, τίποτα άλλο. Αν ο Παπασταθόπουλος λέγονταν Φαν Παπασταθόπουλεν τώρα θα αγωνίζονταν βασικός στη Ρεάλ.

Όπως και να'χει, χθες αποκλείστηκε μια ομάδα που λογίζονταν ως πιθανή έκπληξη της διοργάνωσης, σήμερα μαζεύουν βαλίτσες οι Ολλανδοί, αύριο υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να φύγουν οι Ιταλοί...Ωραίο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα παρακολουθούμε. Ανταροπές, συγκινήσεις, εκπλήξεις...Μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει τέτοια συναισθήματα. Και σήμερα μάθαμε ότι στους "οκτώ" η Ελλαδάρα μας θα αντιμετωπίσει την Γερμανία. Το τι θα γίνει σε αυτό το παιχνίδι, ένας Θεός το ξέρει.

Πάντως, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω μία φράση που είχε πει πριν αρκετά χρόνια ο Ροζέ Μιλά, ο γνωστός στράικερ.

"Μόνο στο ποδόσφαιρο τα μικρά κράτη μπορούν να κερδίσουν τα μεγάλα"

Και χθες ο Σάντος είπε μεγάλες αλήθειες...
Είσαι Έλληνας ρε Φερνάντο! Και μεγάλος κύριος!
Μακάρι να μίλαγαν κάτι κουστουμάτοι που και καλά αντιπροσωπεύουν τον λαό σαν και εσένα!