Σήμερα έχουμε τη μαύρη επέτειο του δυστυχήματος στο Χειζελ...
29 Μαϊου 1985: Τελικός του Champions League ανάμεσα σε Juventus και Liverpool. Και όμως κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει τι θα συνέβαινε. Στο γήπεδο Heysel στο Βέλγιο συνέβη ένα από τα χειρότερα δυστυχήματα στην ιστορία του Παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ας πάρουμε ωστόσο τα πράγματα από την αρχή.
Έπειτα από μια μεγάλη σεζόν και για τους δύο ιστορικούς συλλόγους στην οποία και οι δύο ομάδες είχαν κάνει θαύματα μέσα στους αγωνιστικούς χώρους έφτασε η στιγμή που οι περισσότεροι παίκτες των δύο ομνάδων περίμεναν. Ο τελικός του Τσάμπινς Λίγκ (σ.σ τότε λέγονατν Κύπελλο πρωταθλητριών). Φίλαθλοι και από τις δύο ομάδες είχαν συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν αυτή τη πολύ σημαντική αναμέτρηση.
Μία ώρα πριν την επίσημη έναρξη του αγώνα άρχισαν επεισόδια μεταξύ των φιλάθλων. Οπαδοί της βρετανικής ομάδας πέρασαν το συρμάτινο διαχωριστικό πλέγμα και επιτέθηκαν στους Ιταλούς. Δυστυχώς δεν υπήρχε διέξοδος για να φύγουν και πολλοί υποχρεώθηκαν να σκαρφαλώσουν πάνω από έναν μεγάλο τοίχο που βρίσκονταν στο τέλος του πετάλλου που βρίσκονταν οι οπαδοί της Γιουβέντους. Άλλοι πάλι παρέμειναν και ανταποδωσαν την επίθεση.
Οι περισσότεροι προσπάθησαν να φύγουν από το πέταλλο. Όλο και περισσότεροι σκαρφάλωναν το μεγάλο τοίχο για να δραπετεύσουν. Άλλοι πέρασαν χωρίς να πάθουν τίποτά. Άλλοι πάλι χτύπησαν. Τα πράγματα είχαν ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Όλοι είχαν συγκεντρωθεί στο χώρο του τοίχου. Η πίεση που ασκούνταν στον τοίχο ήταν μεγάλη, τόσο μεγάλη που οδήγησε στη κατάρρευση του. Τότε έγιναν όλα.
Υπολογίζεται πως μετά την πτώση του τοίχου πέθαναν επι τόπου 39 άτομα, εκ των οποίων οι 32 ήταν Ιταλοί. Οι τραυματίες ήταν περίπου 600. Το πιο περίεργο από όλα είναι πως τελικά ο αγώνας διεξήχθει κανονικά, για αποφυγή άλλων συγκρούσεων. Λίγο πριν τη σέντρα οι αρχηγοί των δύο ομάδων χρησιμοποίησαν μεγάφωνα για να ζητήσουν από τους φιλάθλους να ηρεμήσουν για να αρχήσει ο αγώνας.
Η Γιουβέντους πήρε τη νίκη με σκορ 1-0. Το νικητήριο τέρμα πέτυχε ο τωρινός πρόεδρος της UEFA Μισέλ Πλατινί με εκτέλεση πέναλτυ. Οι πανηγυρισμοί των ‘’Ιταλών’’ ποδοσφαιριστών για την κατάκτηση του πολυπόθητου κυπέλλου προκάλεσαν την αντίδραση πολλών. Είναι λογικό να θεωρούν πως μετά τα γεγονότα που συνέβησαν στις κερκίδες του γηπέδου οι πανηγυρισμοί θα έπρεπε να εκλείψουν.
Οι κύριοι αίτιοι του θλιβερού γεγονότος ήταν οι οπαδοί της Λίβερπουλ. Αυτό ισχυρίστηκε επίσημα και η UEFA. Οι κυρώσεις ήταν πολλές και για πολλούς. Το Βέλγιο τιμωρήθηκε με 10-ετή αποκλεισμό από κάθε μεγάλη Ευρωπαϊκή διοργάνωση. Οι Αγγλικές ομάδες τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό από κάθε ευρωπα’ι’κή διοργάνωση επ’αόριστον. Η Λίβερπουλ θα τιμωρούνταν με επιπλέον τρία χρόνια από την άρση του αποκλεισμού για τους αγγλικούς συλλόγους.
Η απαγόρευση άρθηκε πέντε χρόνια αργότερα και η Λίβερπουλ επέστρεψε στις ευρωπάικες διοργανώσεις μετά από ένα χρόνο το 1992 παρά την επιπλέον τριετή απαγόρευση. 14 φίλαθλοι της Λίβερπουλ καταδικάστηκαν σε φυλάκιση για 3 χρόνια με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας εξ’αμελείας.
Μετά από τον δεκαετή αποκλεισμό το Βέλγιο και το ίδιο το στάδιο ξαναφιλοξένησε μια μεγάλη ευρωπαϊκή διοργάνωση, το Μάιο του 1996 μεταξύ της Παρί Σεν Ζερμέν και της Ραπίντ Βιέννης. Ένας αγώνας σαν το σημερινό Σούπερ Κάπ.
Αξίζει να σημειώσουμε πως όταν ανακοινώθηκε η έδρα για τον τελικό του 1985 υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις και πολλοί χαρακτήρισαν το στάδιο ως ακατάλληλο να φιλοξενήσει ένα τέτοιο σημαντικό γεγονός. Αλλά η UEFA δεν άλλαξε την επιλογή της.
Κανείς ωστόσο δεν θα ξεχάσει ποτέ τα τρομακτικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στο Βέλγιο. Άν πρέπει να μάθουμε κάτι από αυτή τη τραγωδία είναι πως η Βία και ο Φανατισμός περιττεύουν στα γήπεδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου