Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Η Μάντσεστερ Σίτυ μπορεί τον τίτλο

Έχουν περάσει αρκετές αγωνιστικές στην αγγλική Πρέμιερ Λιγκ και μέχρι στιγμής,τη μοναξιά της κορυφής απολαμβάνει το σύνολο του Ρομπέρτο Μανσίνι, το οποίο σημειωτέον είναι αήττητο. Γενικά, θεωρούσα πως χρειάζεσαι κάτι παραπάνω από τα χρήματα για να κάνεις ομάδα, αλλά όπως φαίνεται, τελικά ίσως να είναι και ο μοναδικός παράγοντας που εγγυάται επιτυχία. Και μέχρι στιγμής έχουμε ένα μεγάλο παράδειγμα, αυτό των γαλάζιων του Μάντσεστερ.

Δεν χρειάζεται να αραδιάσω καμιά δεκαριά ονόματα παικτών που έχει πάρει η Σίτυ, τα ποσά που έχουν ξοδευτεί είναι τρελά. Σε αυτό το κείμενο θα επιχειρήσω να αναδείξω τους λόγους για τους οποίους η φετινή Σίτυ έχει μια πρώτης τάξης ευκαιρία να σηκώσει το πολυπόθητο τρόπαιο.

Εν αρχήν ην το χρήμα
Τίποτα δεν θα είχε συμβεί αν δεν είχε μπει ο Εμίρης στη Σίτυ. Ο Άραβας μεγιστάνας αποφάσισε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο και αγόρασε τη Μάντσεστερ Σίτυ, που μέχρι πρότινως ήταν απλά μια μικρομεσαία ομάδα. Ο ιδιοκτήτης της Σίτυ, χωρίς πολλά πολλά, έχει δώσει απίστευτα ποσά για την απόκτηση ποδοσφαιριστών, ακολουθώντας πάντα τις συμβουλές του εκάστοτε προπονητή(;). Το θέμα είναι πως όσο υπάρχει χρήμα, μόνο πάνω μπορεί να κοιτά ο σύλλογος.
 
Νταβίντ Σίλβα
Είναι να απορεί κανείς για ποιον λόγο αυτός ο παίκτης δεν αγωνίζεται σε μία από τις Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ισπανός μέσος είναι ότι πιο ποιοτικό διαθέτει το εξαιρετικό ρόστερ της Σίτυ. Για εμένα αυτός ο παίκτης είναι η αιτία που οι γαλάζιοι του Μάντσεστερ βρίσκονται στη πρώτη θέση. Η απλότητα του παιχνιδιού του, η οξυδέρκεια του μέσα στο γήπεδο, οι εύστοχες μεταβιβάσεις του και ο αλτρουϊσμός του βοηθούν την ομάδα του Ρομπέρτο Μανσίνι να ανέβει επίπεδο. Και αν οι συμπαίκτες του δεν σκοράρουν, θα αναλάβει αυτός το ρόλο! Φυσικά, θα πρέπει να δώσουμε εύσημα στον Μανσίνι που "πήρε" τον παίκτη από τα άκρα και τον τοποθέτησε στον άξονα. Από εκεί κι ύστερα ήρθε η αγωνιστική άνοδος.

Ο προπονητής
Ο Ρομπέρτο Μανσίνι δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθής σε εμένα. Θεωρώ πως η ποιότητα του ρόστερ είναι μεγάλη, σε σημείο που κρύβει και τις δικές του αδυναμίες. Ωστόσο, θα ήταν τουλάχιστον κακό να μην αναγνωριστεί η συμβολή του Ιταλού τεχνικού στις επιτυχίες της ομάδας. Είναι εκείνος που κατάφερε (έστω και μετά από καιρό) να τιθασεύσει τον ταλαντούχο-πλήν ξεροκέφαλο και αυτοκαταστροφικό-Μπαλοτέλι, ο οποίος φέτος διάγει μια παραγωγική σεζόν, είναι εκείνος που άλλαξε τον ρόλο του Σίλβα στο παιχνίδι και είναι εκείνος που μετέφερε τον Τουρέ στη θέση του οκταριού, όπου πραγματικά κάνει θαύματα. Πέραν από τους παίκτες που κέρδισε, κατάφερε να επιβληθεί στα αποδυτήρια (πλήν του Τέβεζ) και να λειτουργήσει με ψυχραιμία όπου χρειάζονταν, προκειμένου να μην διαλυθεί το καλό κλίμα. Τέλος, λειτουργεί ορθολογικά, αμύνεται όταν πρέπει και επιτίθεται όταν χρειάζεται.

Βάθος πάγκου
Είναι γεγονός πως η Σίτυ διαθέτει ένα από τα πιο πλήρη ρόστερ στην Ευρώπη, σίγουρα το πιο πλήρες στην Αγγλία. Τραυματίζεται ο Αγκουέρο; Από πίσω έχει Τζέκο, Μπαλοτέλι και τον φευγάτο Τέβεζ. Έξω ο Σίλβα; Μέσα ο Νασρί. Κουράστηκε ο Γιάγια Τουρέ; Υπάρχει ο Ντε Γιόνγκ και ο Μίλνερ. Έναν ακόμη αμυντικό (κεντρικό) να είχε και πραγματικά θα μιλούσαμε για μία ομάδα που έχει στις τάξεις της δύο ενδεκάδες ικανές για πρωταθλητισμό.

Η δίψα για τίτλους
Η αρχή έγινε πέρσι όταν οι σίτιζενς κατέκτησαν το κύπελλο Αγγλίας, έχοντας αποκλείσει τη μισητή Γιουνάιτεντ στα ημιτελικά του θεσμού. Φέτος, παίκτες, προπονητής και διοίκηση έχουν μεγαλύτερες βλέψεις που μεταφράζονται ως εξής: Πρωτάθλημα και πορεία στην Ευρώπη. Μέχρι στιγμής βρίσκονται εντός στόχων, καθώς έχουν δημιουργήσει μια απόσταση από τους υπόλοιπους στο πρωτάθλημα (ξέρω είναι αρχή, αλλά μια καλή εκκίνηση πάντα βοηθά), ενώ στο Τσάμπιονς Λίγκ κινείται με αξοπρέπεια.

Οι αντίπαλοι
Ναι, η εικόνα που παρουσιάζουν οι αντίπαλοι της Μάντσεστερ Σίτυ δεν είναι καλή, και αυτό βοηθά τη Σίτυ να υλοποιήσει τους στόχους της. Η Γιουνάιτεντ, μετά από ένα εκρηκτικό ξεκίνημα, άρχισε να καταβάλεται από τραυματισμούς και κούραση, η Τσέλσι δεν αποφεύγει τις γκέλες και φέτος δεν κερδίζει στα μεγάλα παιχνίδια (ήττα από Γιουνάιτεντ και Άρσεναλ), η Λίβερπουλ πετάει βαθμούς με αντιπάλους κάτι Νόργουϊτς και κάτι Σουόνσι, ενώ η Άρσεναλ μόλις τώρα βρίσκει κάποιον ρυθμό. Μεταξύ μας, αν η Τότεναμ και η Νιουκάστλ είχαν βάρος (στη φανέλα), τότε θα ήταν πιο υπολογίσιμοι αντίπαλοι, με βάση πάντα τη φόρμα που βρίσκονται οι δύο συμπαθείς σύλλογοι.

Φυσικά το πρωτάθλημα έχει πάρα πολύ δρόμο μπροστά και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος τι θα γίνει στο μέλλον. Τα πάντα είναι πιθανά, εξάλλου μιλάμε ίσως για το πιο αμφίρροπο πρωτάθλημα τα τελέυταία χρόνια, το οποίο διεκδικούν, λίγο πολύ τουλάχιστον τέσσερις ομάδες. Ωστόσο, είναι γεγονός πως η Μάντσεστερ Σίτυ βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και έγγυται στην ικανότητα των παικτών της το αν θα καταφέρει να κόψει πρώτη το νήμα. Θα το καταφέρει; Ο χρόνος θα δείξει.

4 σχόλια:

  1. Πλέον μπορούμε να τα λέμε και μέσω facebook απ' ότι είδα αλλά εγώ θα συνεχίσω να σχολιάζω από εδώ τα άρθρα σου φίλε Σκάουτερ.

    Στο θέμα μας τώρα. Ομολογώ ότι μέχρι πριν λίγο καιρό δεν πίστευα πως μπορεί το κάτι παραπάνω η Σίτι. Κυρίως επειδή τον Μαντσίνι δεν τον εκτιμώ ιδιαίτερα ως προπονητή. Με διαψεύδει πανηγυρικά όμως και ο Ιταλός και η ομάδα του. Ειδικά μετά το εμφατικό αποτέλεσμα στο Ολντ Τράφορντ λοιπόν, έχω πειστεί πως μπορεί η Σίτι, ειδικά από τη στιγμή που πέραν της Μάντσεστερ δεν υπάρχει άλλος τόσο ισχυρός ανταγωνιστής για τον τίτλο. Οψόμεθα...Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα Χάρη.
    Το ίδιο πίστευα κι εγώ μέχρι που κάθισα και είδα μερικά παιχνίδια της Σίτυ. Κάμια σχέση ούτε με αυτό που παρουσίαζε πέρσι, φέτος είναι ομάδα, σύνολο. Το 1-6 ήταν απλά επιστέγασμα της καλής πορείας των σίτιζενς. Συμφωνώ πως άλλος ανταγωνιστής πέραν της Γιουνάιτεντ δεν υπάρχει, τουλάχιστον με τα τωρινά δεδομένα. Όπως λες κι εσύ, οψόμεθα.

    Υ.Γ Ευχαριστώ για το like.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μικρέ Σκάουτερ, καλημέρα!

    Θα αρχίσω με μία διαφωνία.. Όσα κι αν είναι τα χρήματα, εγώ επιμένω ότι δεν είναι ο μοναδικος παράγοντας για να σου εγγυηθεί την επιτυχία. Είναι πολύ βασικός, αλλά χρειάζεται και κάτι άλλο: το know-how, ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο θα στήσεις το project για να φτάσεις στο στόχο. Έχοντας πολλά χρήματα, περιορίζονται οι δυσκολίες, αλλά ακατάλληλα άτομα μπορεί να σου τινάξουν τα πάντα στον αέρα.

    Αυτό φαινόταν ότι γινόταν μέχρι πέρυσι στη City, και όλα τα -αρνητικά- βλέμματα πέφταν στον Mancini. Ούτε εγώ τον εκτιμώ ιδιαίτερα ως προπονητή (ως ποδοσφαιριστής είναι άλλη κουβέντα!), αλλά φαίνεται ότι βελτιώνεται κι αυτός μαζί με την ομάδα του. Οι χειρισμοί στο θέμα Tevez τον δικαιώνουν για την ώρα, όπως και ο νέος ρόλος του Silva, που πολύ σωστά ανέφερες. Επίσης, πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι έχει δώσει ταυτότητα πλέον στο παιχνίδι της City.

    Το ρόστερ της είναι υπέραρκετό για πρωτάθλημα, αλλά η Premiership είναι πρωτάθλημα που συνήθως αργεί να ξεκαθαρίσει. Άσε που, σχεδόν πάντα, βλέπουμε κάποια ομάδα που έχει μείνει πίσω, να κάνει στο τέλος συνεχόμενες νίκες και το πρωτάθλημα να ξαναπαίρνει φωτιά. Με αυτά στο μυαλό αλλά και με την πονηριά του Ferguson, δεν μπορώ να τους πω ακόμα πρώτο φαβορί, όσο κι αν ακούγεται εξωπραγματικό αυτό, μετά το 1-6. Ακόμη καλά καλά δε διαγράφω την Chelsea. Σίγουρα, όμως, συμφωνώ με τον τίτλο της ανάρτησης σου, ότι μπορούν τον τίτλο.

    Καλή συνέχεια με το blog σου φίλε! Σίγουρα θα τα ξαναπούμε και σε επόμενες αναρτήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Scouser Jim
    Γεια σου φιλέ Jim. Δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου και για εμένα τα λεφτά από μόνα τους δεν αρκούν, και μεταξύ μας, ομάδες που στηρίζονται μόνο στα χρήματα, που αρκούνται στο να αγοράζουν μόνο δεν είναι της αρεσκείας μου. Ωστόσο, money makes the world go round, δυστυχώς(ή ευτυχώς), οπότε μια καλή οικονομική βάση είναι η αρχή για ένα εγχείρημα.

    Η Σίτυ είναι μια ομάδα η οποία έχει πενιχρές υποδομές νέων, για το μέγεθος της ομάδας, και εξαρτάται σε τεράστιο ποσοστό στην αγορά έτοιμων ή ανερχόμενων παικτών, τακτική που δεν με βρίσκει σύμφωνο, πλην όμως δείχνει να δουλεύει.

    Το αγγλικό πρωτάθλημα είναι αμφίρροπο, ειδικά το φετινό, που έχουμε δει ως τώρα εκπλήξεις και εκπλήξεις. Για εμένα, φαβορί παραμένει η άλλη ομάδα του Μαντσεστερ κυρίως λόγω του προπονητή, τον οποίο και θαυμάζω απεριόριστα. Για την Τσέλσι τώρα, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω, καθώς δεν δείχνει ικανή να χτυπήσει τους άλλους δύο, το ρόστερ είναι μεγάλης ηλικίας και ο Μποας, φιλόδοξος και ικανός μεν, έχει ορισμένα κολλήματα, θεωρεί ότι το να στήσει την ομάδα με πιο συγκρατημένο επιθετικά πλάνο είναι αμαρτία. Με αυτό το σκεπτικό, έχει δεχθεί ήδη 3 από Γιουνάιτεντ και πέντε από την Άρσεναλ, που βρίσκει ρυθμό.

    Η παρατήρηση σου για τη Premier League με βρίσκει απόλυτα σύμφωνό, το έχουμε ξαναδεί άλλωστε, η Γιουνάιτεντ, 8 βαθμούς πίσω να κάνει μία απίστευτη ρελάνς και να σηκώνει εν τέλει τον τίτλο. Οπότε όλα είναι ανοιχτά. Απλά, η Σίτυ έχει μια καλή ευκαιρία να σηκώσει τον τίτλο.

    Σαν παίκτης ο Μανσίνι ήταν πολύ καλός, απ'ότι έχω δει σε βιντεάκια ήταν τρομερός μπαλαδώρος. Αλλά σαν προπονητής δεν μου γεμίζει το μάτι. Αν στον πάγκο κάθονταν ο Μουρίνιο, η Σίτυ τώρα θα ήταν νούμερο ένα φαβορί. Ωστόσο θα ήταν αγενές να μην αναγνωρίσω τη συμβολή του, η ομάδα δεν πηγαίνει καρότσι μόνο από τους παίκτες.

    Καλή συνέχεια και σε εσένα φιλαράκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή