Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Euro 2012: Ποιος θα σηκώσει τη κούπα;

Τη Παρασκευή ξεκινά επιτέλους το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα! Πολωνία και Ουκρανία έχουν την τιμή να φιλοξενούν στα γήπεδα τους μία από τις σημαντικποτερες διοργανώσεις του ποδοσφαίρου. Ελπίδα όλων των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων είναι να δούμε όμορφα και ποιοτικά παιχνίδια, ανατροπές, συγκινήσεις και νέα πρόσωπα που θα αφήσουν το στίγμα τους στη διοργάνωση. Τα πράγματα φέτος είναι ρευστά, όμως. Ποιος θα σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο;

Φαβορί υπάρχουν, όπως είναι φυσιολογικό άλλωστε. Ωστόσο, όπως μας έχει δείξει η ιστορία, τα φαβορί κατακτούν το τρόπαιο μόνο όταν επιβεβαιώσουν τον τίτλο που τους έχουν απονείμει τα media και ο κόσμος εντός των τεσσάρων αγωνιστικών γραμμών. Φέτος τα δυνατά φαβορί για τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης είναι δύο, ενώ υπάρχουν και άλλες τρεις ομάδες που θα προσπαθήσουν να κάνουν την έκπληξη.

1. Ισπανία
Πιθανότατα η πιο ποιοτική ομάδα του Euro. Η πρωταθλήτρια κόσμου και κάτοχος του Euro φαντάζει ως το απόλυτο φαβορί και για τη φετινή διοργάνωση. Οι ισπανικές ομάδες σε συλλογικό επίπεδο βρίσκονται σε εξαιρετικό σημείο, οι Ισπανοί παίκτες διακρίνονται συνεχώς και ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε είχε τον ευχάριστο πονοκέφαλο να μην ξέρει ποιον να αφήσει έξω. Όταν έχεις τη δυνατότητα να επιλέγεις ανάμεσα σε παίκτες επιπέδου όπως είναι οι Τσάβι, Ινιέστα, Καθόρλα, Ντ. Σίλβα, Μάτα, Φάμπρεγκας, Γιορέντε, Τόρρες (και ας είναι σε κακή κατάσταση) τότε δικαίως βρίσκεσαι ανάμεσα στα φαβορί.

Η ομάδα αυτή παίζει κατά γενική ομολογία το καλύτερο ποδόσφαιρο, τουλάχιστον σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Ομάδα με τεχνική, κίνηση στον κενό χώρο, γρήγορη, με αντοχές και με ρόστερ που έχει πλούσιο βιογραφικό και εμπειρία σε ανάλογες καταστάσεις και διοργανώσεις. Με λίγα λόγια, έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την κατάκτηση του τροπαίου. Μοναδικό ψεγάδι της ομάδας είναι η αδυνατισμένη αμυντική γραμμή, καθώς η απουσία του Πουγιόλ είναι μεγάλη. Η Ισπανία κυνηγά να σπάσει μια κατάρα, σύμφωνα με την οποία καμία ομάδα που κέρδισε τον τίτλο δεν κατάφερε να τον κρατήσει στην επόμενη διοργάνωση. Να δούμε αν θα τα καταφέρει.

2. Γερμανία
Πολλοί είναι εκείνοι που έχρισαν ως φαβορί για την κούπα το σύνολο του Γιόακιμ Λεβ. Η εθνική Γερμανίας είναι δίχως αμφιβολλία μία από τις ποιοτικότερες ομάδες του τουρνουά. Στη προκριματική φάση έδειξε από νωρίς τις διαθέσεις της και είναι χαρακτηριστικό πως δεν έχασε ούτε έναν αγώνα! Σκληρή αμυντικά και με πολύ καλή γραμμή κρούσης που αποτελείται από τους τεχνικά προικισμένους και άκρως δημιουργικούς Μεσούτ Οζίλ, Μάριο Γκέτσε και τον νεοφερμένο Τόνι Κρός, οι οποίοι έχουν αναλάβει να "ταϊζουν" ασίστ τους Λούκας Ποντόλσκι και τη μηχανή των γκολ Μάριο Γκόμες.

Νεανική ομάδα με παίκτες επιπέδου και με μεγάλη φιλοδοξία. Τα πάντσερ έχουν καιρό να πανηγυρίσουν κάποιο τρόπαιο και οι παίκτες του Λεβ είναι διψασμένοι για διακρίσεις. Η καλή τους παρουσία στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου δεν ήταν ικανή να τους χαρίσει τη πρόκριση στον μεγάλο τελικό αφού αποκλείστηκαν από τους Ισπανούς, ενώ και στο Euro του 2008 στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας έχασαν στον τελικό και πάλι από την Ισπανία, η οποία δείχνει πως είναι η μοναδική ομάδα που μπορεί να περιορίσει τους Γερμανούς, οι οποίοι ζητούν εκδίκηση για τα όσα έχουν υποστεί από τους Φούριας Ρόχας.

3. Ολλανδία
Μία εθνική που συγκεντρώνει μεγάλη συμπάθεια των ποδοσφαιρόφιλων είναι αυτή της Ολλανδίας. Οι Οράνιε έχουν κολλήσει τη ρετσινιά των "losers" και δεν μπορούν να διακριθούν στις μεγάλες διοργανώσεις. Χαρακτηριστικό είναι το ότι έχει κερδίσει μόλις ένα Euro, αυτό του 1988 με τη μεγάλη Ολλανδία των Φαν Μπάστεν, Γκούλιτ, Ράικαρντ, αν και έχει φτάσει σε πολλούς τελικούς, με πιο πρόσφατο αυτόν του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010. Πάντοτε λογίζεται ανάμεσα στα φαβορί αλλά ποτέ της δεν καταφέρνει να επιβεβαιώσει τον τίτλο αυτό.

Ρόμπιν Φαν Πέρσι, Ράφαελ Φαν Ντερ Φάαρτ, Γουέσλει Σνάιντερ, Άριεν Ρόμπεν και Κλαας Γιαν Χούντελααρ είναι μόλις μερικά από τα ονόματα που απαρτίζουν την 23άδα που επέλεξε ο Φαν Μαρβάικ για τα τελικά της διοργάνωσης. Παίκτες με τεχνική, με εμπειρίες, με πάθος και με μεγάλο ταλέντο που όμως οφείλουν να υπερβάλλουν εαυτόν εάν επιθυμούν να διακριθούν στη διοργάνωση και να κατακτήσουν το βαρύτιμο τρόπαιο. Και στα μεγάλα ραντεβού, οι παίκτες με τις πορτοκαλί φανέλες δεν δείχνουν ιδιαίτερα συνεπείς...

4. Αγγλία
Είναι η ομάδα/αιώνιο φαβορί. Πάντοτε θα τη δείτε να βρίσκεται ανάμεσα στις ομάδες που μπορούν να διεκδικήσουν με αξιώσεις τον τίτλο αλλά σχεδόν ποτέ δεν καταφέρουν κάτι το αξιοσημείωτο. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, το γεγονός ότι από την δημιουργία της διοργάνωσης το 1960 μέχρι και σήμερα, η Αγγλία δεν έχει καταφέρει ποτέ της στον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης! Και αναφερόμαστε στην εθνική ομάδα της χώρας που στην ουσία γέννησε το άθλημα...

Ο Ρόι Χόντζον έχει δύσκολο έργο μπροστά του. Οι απουσίες είναι πολλές, το υλικό είναι αρκετά μέτριο και το μόνο που διατηρεί την ομάδα σε υψηλά στάνταρ είναι η πολύ καλή φυσική κατάσταση του ρόστερ και το ειδικό βάρος της φανέλας. Τα λιοντάρια έχουν σοβαρό πρόβλημα στη δημιουργία των φάσεων, τους λείπει ο παίκτης που θα πάρει την ομάδα στη πλάτη του και θα της δώσει τις λύσεις στον δημιουργικό τομέα. Αμυντικά, ο τραυματισμός σοκ του Γκάρι Κέιχιλ αφήνει ένα σημαντικό κενό στην οπισθοφυλακή. Ωστόσο, επειδή είναι Αγγλία, ο κόσμος και οι στοιχηματικές εταιρίες την έχουν πάντα σε υψηλή εκτίμηση. Ας είναι λοιπόν.

5. Γαλλία
Κατ'εμέ η ομάδα που έχει τη δυνατότητα να κάνει το "μπαμ". Μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να διατηρίσει ένα χαμηλό προφίλ, λογίζεται μεν στις δυνάμεις, ωστόσο ελάχιστοι είναι εκείνοι που τη πιστεύουν. Εγώ πάλι θεωρώ πως αν υπάρχει μία ομάδα που μπορεί να προχωρήσει αρκετά, μέχρι και στον τελικό, αυτή είναι οι τρικολόρ του Λοράν Μπλάνκ. Με καλή λειτουργία στην άμυνα και παίκτες νέους και με κίνητρο, οι μπλε έχουν τα φόντα να κάνουν μια καλή πορεία στα τελικά της διοργάνωσης.

Κινητήριος μοχλός αυτής της ομάδας είναι ο Φράνκ Ριμπερί, ένα "δεκάρι" που αγωνίζεται στα άκρα. Ο ταχύς εξτρέμ της Μπάγερν Μονάχου έχει περίσσια ποιότητα και τεχνική, είναι διψασμένος για διακρίσεις και θέλει να αποδείξει στους πάντες πως μπορεί να ηγηθεί της εθνικής του ομάδας. Δουλειά του είναι να ξεκλειδώνει τις αντίπαλες άμυνες και να σερβίρει γκολ στους επιθετικούς, είτε στον Καρίμ Μπενζεμά είτε στην έκπληξη του φετινού γαλλικού πρωταθλήματος, Ολιβιέ Ζιρούρ. Έχει να κερδίσει κάποιο τρόπαιο πάνω από δέκα χρόνια, πολλά για μία ομάδα όπως η Γαλλία...

Αξίζει προσοχή:
-Ρωσία: Η ομάδα του Ντικ Άντβοκαατ πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις στα προκριματικά. Δεμένη ομάδα με εξαιρετική αμυντική λειτουργία και καλό στήσιμο εντός των γηπέδων. Το 2008 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά και δεν θα ήταν έκπληξη το να τα καταφέρει και φέτος. Οι προϋποθέσεις, πάντως, υπάρχουν.

Θα απογοητεύσουν:
-Ιταλία: Ήταν να μην σκάσει και πάλι σκάνδαλο στο ιταλικό πρωτάθλημα...Η Ιταλία έχασε τον Κρισίτο εξαιτίας της εμπλοκής του στο νέο Καλτσιόπολις, έχασε και τον Μπαρτσάλι στην άμυνα λόγω τραυματισμού, πηγαίνει αποδεκατισμένη και δίχως τον παίκτη προσωπικότητα στα τελικά και έδειξε ένα πολύ κακό πρόσωπο στα φιλικά προετοιμασίας. Φανερά επηρεασμένη από τα νέα γεγονότα, δύσκολα θα καταφέρει κάτι και μάλλον θα πραγματοποιήσει κακή πορεία.

-Πορτογαλία: Άκρως προβληματική η Πορτογαλία του Μάριο Μπέντο, της λείπει ο μεγάλος σκόρερ και ο ηγέτης στα μετόπισθεν. Ένας παίκτης (Κριστιάνο Ρονάλντο) δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη και δεν πιστεύω πως οι Νάνι, Κουαρέσμα έχουν τη προσωπικότητα να βοηθήσουν τον εξτρέμ της Ρεάλ Μαδρίτης. Στα προκριματικά έδειξε μετριότατο πρόσωπο, στα φιλικά προετοιμασίας ηττήθηκε με κάτω τα χέρια από την Τουρκία...Όπως είπα και πρίν, δεν μπορεί να τα κάνει όλα ο Κριστιάνο...

8 σχόλια:

  1. Φίλε μου μικρέ σκάουτερ (καθημερινά αποδεικνύεις ότι δεν είσαι μικρός), θα συμφωνήσω μαζί σου στις ομάδες που χρίζεις φαβορί. Στη Γερμανία θα έδινα περισσότερες πιθανότητες, γιατί το θέλει πιο πολύ από τους χορτασμένους Ισπανούς.
    Πιστεύω ότι σ’ ένα τουρνουά μετράει πολύ η θέληση και ότι αυτό το γεγονός ευθύνεται για την κατάρα… ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα φίλε betonia!

      Η Γερμανία φαντάζει όντως ως μεγάλο φαβορί. Είναι πολλοί οι παράγοντες που συνεπικουρούν στην απόδοση αυτού του τίτλου στα πάντσερ. Η λεγόμενη κατάρα είναι για εμένα ο μεγαλύτερος παράγοντας, μισό αιώνα παρακολουθούμε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και ποτέ δεν κέρδισε δύο συνεχόμενες φορές μία χώρα τον τίτλο. Η Ισπανία, ωστόσο, θέλω να ελπίζω πως μπορεί να κάνει την διαφορά. Όλα όμως θα φανούν εντός αγωνιστικών χώρων. Πάντως το ότι οι Γερμανοί είναι πιο διψασμένοι, αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να διαφωνήσω.

      Ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση!

      Διαγραφή
  2. Πιστευω πολυ στην Ολλανδια, φετος. Η Αγγλια δεν ξερω, παλι τη βλεπω να φευγει νωρις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Manolog!

      Η Ολλανδία είναι μία από τις αγαπημένες μου ομάδες, Manolog και εγώ θέλω να πιστεύω πως θα μπορέσει επιτέλους να σηκώσει κάποια κούπα. Ωστόσο δίνω προβάδισμα στις δύο ομάδες που αναφέρω στο κείμενο μου. Η Αγγλία μάλλον θα φύγει νωρίς. Εκτός και αν το γυρίσει σε "σύστημα Τσέλσι", τότε ίσως έχει ελπίδες για κάτι παραπάνω. Αλλά είναι ξεροκέφαλοι οι Άγγλοι και πιστεύω πως θα μπουν με επιθετικές διαθέσεις και θα τη πατήσουν, και μάλιστα άσχημα. Για τους φίλους των Λιονταριών, εύχομαι να έχω άδικο.

      Διαγραφή
  3. Μα τι ερωτήσεις είναι τούτες; Η Ελλαδάρα βέβαια...
    Αν σπάσει ο διάολος το ποδάρι το και το χάσουν τα παιδιά του Φερνάντο θέλω Ιταλία!
    (Τώρα θα μου πεις, άλλο το τι θέλεις κι άλλο το τι προβλέπεις.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαζί σου ρε Baladeur, μακάρι να το σηκώσει η Ελλαδάρα να ξεχυθούμε και πάλι στους δρόμους να νιώσουμε και έστω για λίγο περήφανοι που ζούμε σε αυτή τη χώρα. Αλλά ποδοσφαιρικά μιλώντας, το θεωρώ απίθανο. Τώρα για την Ιταλία, θα σε στεναχωρήσω αλλά δεν τη βλέπω στα πολύ καλά της. Πολλές απουσίες, κάτι και το σκάνδαλο...δεν είναι καλοί οι οιωνοί. Θα δείξει όμως. Δεν ξέρεις ποτέ. Και το Μουντιάλ το πήραν τη χρονιά που "έσκασε" το Καλτσιόπολις ;)

      Διαγραφή
  4. Εεεμ αργεντινος δεν ειναι αυτος ο απο πανω, Ιταλια θελει!! :P

    Ουυυ ρε!! Παμε μωρη Βραζιλια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε δύο χρόνια θα μπορέσεις να θαυμάσεις τη Σελεσάο να παίζει τη μπάλα της στην πατρίδα της.

      Αργεντινόφιλος ισούται Ιταλόφιλος; Γιατί εγώ, που γουστάρω αρκετά Αργεντινή, δεν τη θέλω καθόλου την Ιταλία. Το 2006 μόνο που δεν έκλαψα που δεν σήκωσε τη κούπα ο Ζιντάν.

      Διαγραφή