Αιώνια Ταλέντα: Χρήστος Πατσατζόγλου

Σήμερα θα ασχοληθώ με έναν συμπατριώτη μας. Ο Χρήστος Πατσατζόγλου στο ξεκίνημα της καριέρας του θεωρήθηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της πατρίδας μας. Λόγω της προσαρμοστικότητας του σε διάφορες θέσεις (φυσική θέση δεξί μπακ, αλλά μπορούσε να αγωνιστεί και σαν μέσος και σαν κεντρικός αμυντικός) καθώς και των πολύ καλών προσόντων του, θεωρήθηκε ότι θα αφήσει εποχή. Αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα ακολουθούσε.

Ο Πατσατζόγλου γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1979 στη Καστορία. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του αγωνιζόμενος στην τοπική ομάδα Αγία Ελεούσα, από την οποία και τον πήρε η Ξάνθη, σε ηλικία μόλις 17 ετών. Οι ακρίτες αναγνώρισαν το ταλέντο του νεαρού τότε δεξιού μπακ και τη σεζόν 1996-1997 εντάχθηκε στην μεγάλη ομάδα της Ξάνθης. Στο τετραετές διάστημα παραμονής του στη Σκόντα έκανε το μεγάλο "μπαμ" και τράβηξε τα βλέμματα των μεγάλων συλλόγων της Αθήνας αλλά και της Θεσσαλονίκης.

Ο πολυσύνθετος αμυντικός έκανε το μεγαλό βήμα όταν υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τον Ολυμπιακό. Στις πρώτες του δύο σεζόν πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις από το δεξί άκρο της άμυνας, βοηθώντας και στον επιθετικό και στον αμυντικό τομέα. Είχε πάρει τη φανέλα σπίτι του και κανείς δεν μπορούσε να τον συναγωνιστεί στη θέση του. Ήταν τόσο εντυπωσιακές οι εμφανίσεις του, που σκάουτερς από όλον τον κόσμο μαζεύονταν για να δουν από κοντά τον Πατσατζόγλου. Μάλιστα, ο Ολυμπιακός αρνήθηκε πρόταση ύψους 6 εκατ. λυρών από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Η πρόταση του αγγλικού συλλόγου ήρθε λίγες εβδομάδες πριν το τραυματισμό που του κατέστρεψε στην ουσία τη καριέρα. Ήταν ένα ντέρμπυ μεταξύ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, όπου και ο δεξιοπόδαρος αμυντικός τραυματίστηκε στον αχίλλειο τένοντα, αφήνωντας τον εκτός αγωνιστικής δράσης για σχεδόν τρία ολόκληρα χρόνια. Παρόλη την μεγάλη ατυχία του, ο Πατσατζόγλου δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε τη προσπάθεια του να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο. Αλλά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ήταν πάρα πολλά.

Ο Τρόντ Σόλιντ, που είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού, έδωσε την ευκαιρία στον Πατσατζόγλου να αποδείξει ότι μπορεί να επιστρέψει και άπαντες ήλπιζαν ότι θα έβλεπαν και πάλι τον παλιό καλό αμυντικό που όλοι ήξεραν. Μάλιστα, ο Νορβηγός τεχνικός αποφάσισε να του αλλάξει θέση και από εκείνη τη στιγμή ο Πατσατζόγλου καθιερώθηκε στη θέση το αμυντικού χαφ. Βλέπετε, 3 χρόνια είχε να αγωνιστεί και είχε χάσει τη ταχύτητα του, απαραίτητο προσόν για ακραίο αμυντικό.

Ο αμυντικός χαφ δεν μπόρεσε ποτέ να φθάσει στο παλιό του επίπεδο. Η τριετής αποχή του από τα γήπεδα (για την οποία φέρει ευθύνη και το ιατρικό επιτελείο του Ολυμπιακού που τον ζόρισε να επιστρέψει νωρίτερα απ'ότι έπρεπε όταν είχε συνέλθει κάπως από τον τραυματισμό του) αποτέλεσε και τη ταφόπλακα σε μία καριέρα που έδειχνε πως θα ήταν λαμπρή. Παρέμεινε στο έμψυχο δυναμικό του Ολυμπιακού μέχρι το 2009, όπου και έφυγε ως ελεύθερος για τη Κύπρο.

Η Ομόνοια ήταν ο νέος σταθμός στη καριέρα του αλλά και εκεί ήταν απογοητευτικός. Μετά από μία προβληματική σεζόν, με τραυματισμούς και διαρκή αμφισβήτηση από το κοινό της κυπριακής ομάδας, έμεινε ελεύθερος και η ΑΕΚ του Ντούσαν Μπάγεβιτς τον απέκτησε ως ελεύθερο, κάνοντας του μονοετές συμβόλαιο συνεργασίας, το οποίο όμως δεν εξάντλησε ποτέ, μιας και τον Δεκέμβη απόδεσμεύτηκε. Τώρα, ο Χρήστος Πατσατζόγλου αγωνίζεται στον ΠΑΣ Γιάννενα.

Ο μεγάλος του τραυματσιμός αποτέλεσε και το ανυπέρβλητο εμπόδιο στη προσπάθεια του να γίνει εκ των κορυφαίων. Είχε εξαιρετικά προσόντα, δυναμισμό, ήταν σταθερός και απέφευγε το εύκολο λάθος, μαχητής και γρήγορος. Όλα αυτά ήταν στοιχεία που είχε, μέχρι που τραυματίστηκε. Ποτέ δεν μπόρεσε να επανέλθει, ποτέ δεν μπόρεσε να γίνει ο Πατσατζόγλου που όλοι θυμόντουσαν και πλέον βρίσκεται στη Δύση μιας άτυχης καριέρας.