Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Καλά να πάθεις...Μπαρτσελόνα

Η Τσέλσι στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Ευρώπης. Το σύνολο του Ρομπέρτο Ντι Ματέο (ή κατά πολλούς του Τζόν Τέρι) κατάφερε να αποσπάσει χρυσή ισοπαλία στο κατάμεστο Καμπ Νου και διέψευσε όλους όσους πίστευαν ότι η Ουέφα θα "σπρώξει" τις δύο ισπανικές ομάδες στον τελικό. Το θέαμα αφέθηκε σε δεύτερη, σε τρίτη μοίρα και το γεγονός είναι ένα: Τα γερόντια της Τσέλσι έχουν την ευκαιρία να κλείσουν με τον καλύτερο τρόπο έναν πετυχημένο κύκλο.

Το θέαμα ήταν αντάξιο του αγώνα Δόξα Χαροκοπίου-Αγία Ελεούσα και δεν υπερβάλλω. Ηταν δεδομένο πως το γήπεδο σήμερα θα έγερνε, λογικό και αναμενόμενο. Η Τσέλσι έπαιξε στο πρώτο ημίχρονο με δύο ζώνες άμυνας οι οποίες συνδέονταν από τον Όμπι Μίκελ, ο οποίος πότε έπαιζε σαν τρίτο στόπερ και πότε σαν τρίτο αμυντικό χαφ. Όταν δε αποβλήθηκε ο αρχηγός της Τσέλσι, Τέρι, ο Ντι Ματέο γύρισε όλους τους παίκτες πίσω. Το γκολ του Ραμίρες (απίθανο πλασέ-λόμπα πάνω από τον Βαλντές) έβαλε ταφόπλακα στις όποιες ελπίδες των ποδοσφαιρόφιλων να δουν καλό αγώνα.

Όλοι οι παίκτες της Τσέλσι αξίζουν να πάρουν 10 σαν βαθμό. Όλοι έκαναν ότι έπρεπε, ταμπουράκι και πάλι ταμπουράκι. Ο Ντρογκμπά έπαιξε εξαιρετικά το ρόλο του ανασταλτικού μέσου, ενώ από το 70 και μετά, ο Τσέχ είχε μπροστά του τουλάχιστον 7 παίκτες κοντά στη μικρή περιοχή. Ο Τσέχος κίπερ ήταν και πάλι από τους διακριθέντες, έσωσε σε πολλές περιπτώσεις την ομάδα του. Τα ακραία μπακ, Μποσίνγκουα και Άσλει Κόουλ κάλυπταν κάθε κενό χώρο, ενώ ο Λάμπαρντ και ο Ραμίρες δεν επέτρεπαν σε κανέναν παίκτη της Μπαρτσελόνα να κάνει διείσδυση.

Αυτά για την Τσέλσι. Πάμε τώρα στην Μπαρτσελόνα. Μετά το σημερινό, θεωρώ αρκετά πιθανό να μιλάμε για τέλος εποχής. Ο Γκουαρντιόλα ακόμα δεν έχει ανανεώσει και δεν βλέπω να γίνεται κάτι τέτοιο. Σήμερα η Μπαρτσελόνα έπαιξε στο 1/4 του γηπέδου, σε αυτό της Τσέλσι. Και αυτό πλήρωσε. Και τα δύο γκολ ξεκίνησαν από διώξιμο, ειδικά του Ραμίρες ήταν αποτέλεσμα ανοργάνωτης αμυντικής γραμμής των μπλαουγκράνα. Χειρότερος παίκτης του αγώνα ήταν ένας: Ο Λιονέλ Μέσσι. Μία ασσίστ και μετά έχασε πέναλτυ, είχε και δοκάρι. Μοιραίος αλλά συνάμα και αντί MVP. Δεν έκανε ούτε μία προσωπική ενέργεια όταν η ομάδα του τον χρειάστηκε. Και τα λέω αυτά, ενώ όλοι όσοι με διαβάζετε ξέρετε πόσο πολύ συμπαθώ τον Αργεντίνο επιθετικό.

Η Μπαρτσελόνα δεν είχε απάντηση σε αυτό το στύλ παιχνιδιού των μπλέ του Λονδίνου. Μέτρησα τουλάχιστον 10 φορές την ίδια κίνηση: Από τα χάφ η μπάλα στο πλάι για τον Ντάνιελ Άλβες και μετά πάλι στα χάφ. Και πάλι από την αρχή. Δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα, βραχυκύκλωσαν, δεν μπορούσαν να βρουν χώρο. Σουτ έξω από τη περιοχή δεν κάνουν, οπότε κυκλοφορούσαν την μπάλα γύρω από τη περιοχή επί 90 λεπτά. Αυτό ήταν όλο το παιχνίδι. Και επειδή ο Πουγιόλ έπαιζε φορ, στο 90 ο Τόρρες βγήκε μόνος του, ξεκινώντας πίσω από τη σέντρα, απέναντι στον Βαλντές και έγραψε το τελικό 2-2.

Ο Γκουαρντιόλα φταίει για τον αποκλεισμό. Μόλις έκανε το 2-0 δεν έδωσε εντολή να διαμορφώσει η ομάδα του μια φυσιολογική αμυντική διάταξη αλλά την άφησε έτσι. Επίσης, ήξερε πως θα αντιμετωπίσει ομάδα που θα πάρκαρε δύο λεωφορεία μπροστά από τον Τσέχ, έπρεπε και όφειλε να βρει λύση. Τα ιδια έπαθε στο Λονδίνο, τα ίδια και στο Καμπ Νου στο Κλάσσικο. Οι αλλαγές του ήταν άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί βγήκε ο Κουένκα, που ήταν δραστήριος και είχε θετική συμβολή. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί μπήκε ο Κεϊτά.

Το γεγονός είναι ένα: Η φουρνιά αυτή της Τσέλσι βρίσκεται στα τελευταία της. Οι Ντρογκμπά, Τέρι, Λάμπαρντ, Τσέχ ξέρουν καλά πως αυτή είναι η τελευταία τους ευκαιρία να κερδίσουν αυτόν τον αναθεματισμένο τίτλο που τόσο κυνηγούν. Αυτή η Τσέλσι, που θύμισε...Τσέστερφιλντ, που έπαιξε με δέκα παίκτες για 50+ λεπτά, που έπαιξε σε μία δύσκολη έδρα, που είναι κατώτερη, κέρδισε δίκαια την Μπαρτσελόνα.

Υ.Γ1 Θα έχει ενδιαφέρον ο τελικός Τσέλσι-Ρεάλ Μαδρίτης, θέλω να δω τι μπάλα θα παιχτεί. Διότι η Τσέλσι θα κατέβει με μισή ομάδα, χωρίς Μεϊρέλες, Τέρι.

Υ.Γ2 Ο Μουρίνιο είναι μεγάλος τελικά, κέρδισε και σήμερα τη Μπαρτσελόνα. Και έχει μια πρώτης τάξης ευκαιρία να πάρει για τρίτη φορά στη καριέρα του το Τσάμπιονς Λιγκ, με τρείς διαφορετικές ομάδες! Όταν θα αποσυρθεί κάποτε, θα μείνει στην ιστορία ως ο κορυφαίος των κορυφαίων. Πάντως σήμερα πόνεσαν τα μάτια μας.

Υ.Γ3 Τελικά ο Αμπράμοβιτς δεν πέταξε τα λεφτά του όταν έδωσε 15 εκατομμύρια για τον Βίλλας Μπόας. Μερίδιο ευθύνης για το σημερινό έχει και ο Πορτογάλος, καθώς οι παίκτες σκύλιασαν και ήθελανα να δείξουν στους πάντες πως αυτός ήταν το πρόβλημα. Τους έδωσε ΤΟ κίνητρο...

(Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ: Ρεάλ Μαδρίτης-Τσέλσι, δεν θα αφήσει η Ουέφα άλλα και ο Μουρίνιο να συμβεί το αντίθετο)

6 σχόλια:

  1. Ελπίζω η ιστορία να αποδώσει στον Μουρίνιο αυτό που πραγματικά είναι.

    Ας μην βιαζόμαστε για το τέλος εποχής. Είναι εξαιρετικά ριψοκίνδυνο να λιμάμε για τέλος εποχής, έπειτα από έναν αποκλεισμό, όπου μάλιστα ήταν και εμφανώς καλύτερη. Λες και πρέπει να κερδίζει τους πάντες με εφτάρες. Η νέα σεζόν θα φανερώσει τα κίνητρα της ομάδας και το αν έκλεισε ο συγκεκριμένος κύκλος της. Η ομάδα χρειάζεται ένα σοκ και θα το λάβει με την φυγή Γκουαρντιόλα. Ας μην βιαζόμαστε, όμως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέα Κάνθαρε.
      Θεωρώ πως μιλάμε πλέον για τέλος εποχής. Θα γίνονταν κάποτε και αυτό, το ξέραμε. Και που άντεξε τόσο πολύ είναι. Δεν λέω πως θα γίνει ομάδουλα, αλλά δεν θεωρώ πως θα μπορέσει να συνεχίσει να παίζει όπως τώρα, να καθηλώνει τον αντίπαλο και να μην του επιτρέπει να απαντήσει. Η φόρμουλα βρέθηκε, είναι 100% δημιούργημα του πανούργου Μουρίνιο που πέτυχε επιτέλους το σκοπό του, τη νίκησε επιτέλους.

      Η φυγή Γκουαρντιόλα θα σημάνει αυτόματα το τέλος αυτής της εποχής, το ίδιο έγινε και με τους Σάκι, Ερέρα, Μίχελς, έφυγαν όταν άρχισε η παρακμή.

      Διαγραφή
  2. Άρχισα να σε διαβάζω εδώ και λίγες μέρες και αυτό σου το άρθρο με τσίγκλισε να γράψω σχόλια μιας και μου αρέσει η Μπάρτσα και ας είναι μόδα όπως λένε πολλοί,για εμένα είναι η ποδοσφαιρική μου αποκάλυψη και το στοιχειοθετώ. Είμαι 27 χρονών οπότε δεν έχω δει ούτε την μεγάλη Μίλαν ούτε τον μεγάλο Άγιαξ. Το απόλυτο ποδόσφαιρο που είδα ποτέ με μάτια μου είναι αυτό που παίζει η σημερινή Μπάρτσα και δεν νομίζω να διαφωνίσει κανείς στην ίδια ηλικία μου.
    Διάβασα το άρθρο σου και θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω σε κάποια πράγματα.
    1)Για το 1ο πρώτο γκολ τις Τσέλσι δεν έχεις δίκιο. Σε εκείνο το σημείο η Μπάρτσα έχει το μομέντουμ του αγώνα και πιέζει να πετύχει και 3 γκολ για να μην πάθει αυτό που τελικά έπαθε. Γι αυτό συνεχίζει να πιέζει και ξαφνικά η Τσέλσι από εκεί που ήταν εξαφανισμένη επιθετικά βάζει το γκολάκι. Μιλάμε πάντα για την Μπαρτσελόνα και όχι τον Ολυμπιακό που μόλις πάρει αυτό που θέλει ταμπουρώνεται πίσω (φαντάσου είμαι και γαύρος).
    2)Ο Κουένκα κατά την προσωπική μου άποψη ήταν τραγικότατος. Είναι αυτό που έλεγε ο Σωτηρακόπουλος στην μετάδοση,τον είχε πάρει χαμπάρι ο Κόουλ και δεν τον μάρκαρε,άφηνε την θέση του και έπαιζε πιο κεντρικά και όταν πήγαινε η μπάλα στον Κουένκα επέστρεφε και τον έκοβε. Τον Κεϊτά πιστεύω πως τον έβαλε γιατί σουτάρει και σε εκείνο το σημείο χρειάζονταν η ομάδα σουτ. Τώρα αν θέλεις την γνώμη μου το μόνο παράξενο είναι γιατί δεν ξεκίνησε τον Πέδρο.
    3)Ο Μέσσι όπως και άλλοι ήταν πολύ κακοί στα δύο αυτά παιχνίδια αλλά πως θα μπορούσαν να μην είναι από την στιγμή που η τσέλσι στο δεύτερο ημίχρονο έχει βάλει 11 παίχτες από το ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής και πίσω? Δεν υπήρχε χώρος για μια κάθετη μπαλιά,για μια προσωπική ενέργεια,κάθε φορά που προσπαθούσε κάποιος να μπει προς την περιοχή πέφτανε πάνω του 2 και 3 παίχτες της Τσέλσι και έκλειναν τους χώρους. Τέτοια τακτική δεν είχε ακολουθήσει ούτε ο Παναθηναϊκός στο Camp nou.Μόνο η Ίντερ του Μουρίνιο και αυτή πάλι είχε πάρει την πρόκριση. Και να μην ξεχνάμε ότι οι σχεδόν όλοι οι παίχτες της Μπαρτσελόνα έχουν από το καλοκαίρι του 2007(τουλάχιστον) full-full σαιζόν στα πόδια τους,με πρωταθλητισμό μέγιστου επιπέδου,με την εθνική ομάδα της Ισπανίας να παίρνει Euro και παγκόσμιο,με Confederations με-με-με χίλια δυο πράγματα και με πολύ λίγες μέρες διακοπών. Κλατάρανε και είναι λογικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλσηπέρα φίλε ανώνυμε. Καταρχήν σε ευχαριστώ για το γεγονός ότι με διαβάζεις, είναι ωραίο να μαθαίνεις ότι κερδίσεις μέρα με τη μέρα νέους αναγνώστες. Πάμε λοιπόν.

      1) Το πρώτο γκολ της Τσέλσι είναι απόροια ενθουσιασμού από την ανατροπή του σκορ που έδινε τη πρόκριση στους Καταλανούς. Επηρρεάστηκαν οι της Μπαρτσελόνα και πίστεψαν ότι προκρίθηκαν. Με το 2-0 η Μπαρτσελόνα πέρναγε, έπρεπε να τραβηχτεί πίσω, να αφήσει χώρο στη Τσέλσι η οποία αναγκαστικά θα έβγαινε μπροστά. Αυτό θα δημιουργούσε κενούς χώρους, άρα μεγαλύτερη ευελιξία για τους παίκτες του Πεπ που γνωρίζουν άριστα να κινούνται στον κενό χώρο. Η Τσέλσι επιθετικά είναι κακή φέτος, εξαιρουμένου του Μάτα και του Ντρογκμπά που βρίσκεται σε φόρμα, οι υπόλοιποι είναι κακοί, οπότε λίγα θα μπορούσε να κάνει αν η Μπαρτσελόνα το πήγαινε συντηρητικά.

      2) Ο Κουένκα στο πρώτο ημίχρονο ήταν πολύ δραστήριος, έβγαλε και την ασίστ στο πρώτο γκολ. Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν όπως όλη η Μπαρτσελόνα: Χαμένος, δεν ήξερε τι να κάνει. Αλλά εδώ δεν ήξερε ο Μέσσι που είναι και μπαρουτοκαπνισμένος και έχει εμπειρία, δεν θα τα"έχανε" ο πιτσιρικάς; Και η αλλαγή ήταν κακή διότι έβαλε τον Τέγιο, που ήταν σε κακή ψυχολογική κατάσταση, καθώς όλη η ισπανία τον δούλευε για το πολύ κακό παιχνίδι στο Ελ Κλάσσικο. Ο Κεϊτά πράγματι έχει το σουτ από μακριά. Ωστόσο ζήτημα να έκανε ένα. Εξάλλου, μέσα υπήρχαν και οι Τσάβι, Ινιέστα που έχουν καλύτερο σουτ εκτός περιοχής, ιδιώς ο ινιέστα. Αλλά ούτε αυτοί δοκίμασαν από μακριά, οπότε μάλλον υπήρχε εντολή να μην σουτάρουν. Άρα άκαιρη η αλλαγή και χωρίς σκοπό. Για τον Πέδρο συμφωνώ, ντεφορμέ μπορεί να είναι, αλλά τουλάχιστον έχει κάποια εμπειρία για τόσο κρίσιμο παιχνίδι.

      3) Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα έχουν καταπονηθεί, αυτό δεν χωρά αμφιβολία. Και λόγω του σκληρού προγράμματος που είχαν, κάποια στιγμή θα έβγαινε η κούραση. Εκεί φάνηκε και η έλλειψη βάθους πάγκου που έχει η Μπαρτσελόνα. Ο Ντι Ματέο από όταν πήγε στη Τσέλσι έκανε το πολύ απλό: Γύρισε την ομάδα πιο πίσω και επικεντρώθηκε στα στημένα και στις αντεπιθέσεις. Αυτό είναι το πλάνο. Το σύστημα με το οποίο αγωνίστηκαν οι Λονδρέζοι ήταν πράγματι καταστροφικό για τη Μπαρτσελόνα. Ομαδικά δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι. Τότε είναι που θα έπρεπε να μιλήσει ο Μέσσι. Είναι γρήγορος, μπουκαδόρος, έχει αντίληψη του χώρου και είναι ομαδικός. Έπρεπε να το πάρει πάνω του, αφού μπορεί, μιλάμε για τον κορυφαίο του πλανήτη αυτή τη στιγμή και στο μέλλον είναι δεδομένο πως θα λογίζεται στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου διαχρονικά. Όμως δεν το έκανε.

      Συνεχίζω πιο κάτω...

      Διαγραφή
  3. η συνέχεια από το προηγούμενο σχόλιο


    4)Θα έπρεπε να είσαι πιο επιεικείς με τον Γκουαρντιόλα,ο αποκλεισμός δεν ήταν αποκλειστικά από δικά του λάθη. Ας το δούμε και διαφορετικά. Τι θα μπορούσε να κάνει από την στιγμή που έβαλε το δεύτερο γκολ η Μπαρτσελόνα? Να γυρίσει την ομάδα όλη πίσω? Δεν ταιριάζει στην φιλοσοφία της ομάδας και δεν έπρεπε να επαναπαυθεί σε αυτό το σκορ και καλά έκανε. Όταν έβαλε το γκολ η Τσέλσι τι θα μπορούσε να κάνει περισσότερο από αυτό που έκανε? Να βγάλει Πουγιόλ και Μασκεράνο και να βάλει μέσα Τέγιο και Πέδρο? Ή να δώσει εντολή να ανέβει και ο Βαλντές να πιέσει? Αντίθετα πιστεύω πως έκανε αυτό που ήταν σωστό όπως το είχε κάνει και στον δεύτερο ημιτελικό με την Ίντερ,έπαιξε την μπάλα που παίζει πάντα. Και αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη μαγκιά που έχει καταφέρει αυτή η ομάδα. Όταν η μπάλα καίει οποιαδήποτε άλλη ομάδα θα άρχιζε είτε τις γιόμες είτε θα έπαιρνε ο Χ Κριστιάνο Ρονάλντο την μπάλα και θα προσπαθούσε να περάσει και τα δοκάρια για να βάλει γκόλ. Αντίθετα ο Πεπ και οι παίχτες έμειναν προσηλωμένοι στο σύστημα τους μέχρι το τελευταίο λεπτό, στο σύστημα που τους έφτασε εκεί που τους έφτασε και με το οποίο πήραν όσα τρόπαια έχουν πάρει. Το σύστημα το οποίο θα μπορούσε να τους έχει χαρίσει την πρόκριση στον τελικό του 2010 αν δεν τους είχαν ακυρώσει το γκόλ του Μπόγιαν και αν είχε σφυριχθεί οφσαιντ το γκόλ του Μιλίτο στο πρώτο παιχνίδι. Το σύστημα που θα μπορούσε να τους χαρίσει την πρόκριση στον τελικό του Μονάχου αν είχαν λίγο την τύχη με το μέρος τους και έμπαινε το πέναλτυ του Μέσσι. Γι’αυτό σου λέω να μην κατηγορείς τον Γκουαρντιόλα, έκαναν όλοι τους αυτό που έπρεπε να κάνουν και για αυτό ακριβώς έχει γιγαντωθεί πλέον στα μάτια μου αυτή η ομάδα. Γιατί αποκλείστηκε αλλά αποκλείστηκε με το κεφάλι ψηλά και για εμένα αυτό έχει μεγάλη σημασία από την στιγμή που επέλεξα να βλέπω τα παιχνίδια της με μόνο κριτήριο το όμορφο ποδόσφαιρο που παίζει. Και πλέον συνειδητοποίησα πως και εκεί στην Βαρκελώνη με τα ίδια κριτήρια κρίνουν γι αυτό και η Μπαρτσελόνα είναι Mes que un club για αυτούς.

    Είσαι λίγο Ρεάλ ή μου φαίνεται? Έτσι μου φάνηκε από τα υστερόγραφα σου. ‘Όπως και να έχει πάντως έπεσες έξω στα δύο πρώτα και σε αυτά που γράφεις στη παρένθεση στο τέλος. Μένει να δούμε αν θα πέσεις μέσα στο τρίτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 4) Για εμένα φέρει ευθύνη ο Γκουαρντιόλα και αυτό διότι ήξερε πως θα παίξει η Τσέλσι, όλοι το ξέραμε λίγο πολύ. Όφειλε να βρει τη λύση για να διασπάσει τη διπλή ζώνη άμυνας που έπαιζαν οι Λονδρέζοι. Εφόσον ο Μέσσι είχε επάνω του δυο και τρείς παίκτες, ίσως θα ήταν φρόνιμο να δώσει εντολή στον Αργεντίνο να μαζεύει επάνω του παίκτες και να προσπαθεί όχι να μπουκάρει αλλά να σπάσει κάθετα την άμυνα. Το έκανε μία φορά αλλά δεν είχε αποτέλεσμα. Πιστεύω πως θα έπρεπε να γυρίσει λίγο πίσω και να κρατήσει τη μπάλα. Το ξέρω ότι αντιβαίνει στη νοοτροπία της ομάδας, ωστόσο η προπονητική απαιτεί και ευελιξία. Σε όλο το δεύτερο ημίχρονο η Μπαρτσελόνα γυρνούσε τη μπάλα από πόδι σε πόδι. Επειδή έχει έναν μονόπατο τρόπο ανάπτυξης που επιβάλει τη μπάλα στο έδαφος και κίνηση στο κενό χώρο, οι της Τσέλσι απλά θα έπρεπε να κλείσουν τους χώρους. Και αυτό έκαναν. Αλλά η Μπαρτσελόνα δεν έχει plan B. Δεν μπορεί να παίξει, π.χ, με τη μπάλα στον αέρα, ποιος θα πιάσει κεφαλιά, πλήν των Μπούσκετς, Πουγιόλ και Πικέ οι υπόλοιποι είναι βραχύσωμοι. Υστερούν. Παρενθετικά να προσθέσω πως θεωρώ σημείο κλειδί την αποχώρηση του Πικέ, που ανέτρεψε τα πάντα στην άμυνα. Το ματς με τη Τσέλσι ήταν επανάληψη του ημιτελικού με την Ίντερ. Το σύστημα αυτό, όπως λες, θα έδινε τη πρόκριση στη Μπάρτσα, αν μέτραγε το λανθασμένα ακυρωθέν γκολ του Κρίκιτς. Όμως υπάρχει μια βασική διαφορά ανάμεσα στα δύο παιχνίδια: Κίνητρο. Ήταν πιο παθιασμένοι τότε, απ'ότι τώρα και φυσικά, είναι δύσκολο για μία ομάδα που σπέρνει και θερίζει τον οποιοδήποτε και έχει κατακτήσει ότι υπάρχει να βρει κίνητρο να παίζει διαρκώς στο 100%.

      Η Μπαρτσελόνα είναι κορυφαία ομάδα και αυτό το έχω πει άπειρες φορές και έχω καταντήσει κουραστικός. Όπως είπες, με "ανακάλυψες" εδώ και λίγο καιρό, οι πιο παλιοί θυμούνται διάφορα άρθρα στα οποία εξήρα πολλάκις το σύνολο του Γκουαρντιόλα, τον δε Μέσσι τον έχω κάνει Θεό (γιατί είναι). Προσπάθησαν για τη πρόκριση και έπεσαν με ψηλά το κεφάλι, δεν διαφωνώ. Μόνο που δεν τους βγήκε το σύστημα. Και όχι σε ένα παιχνίδι, αλλά σε δύο. Γι'αυτό θεωρώ πως ο Γκουαρντιόλα φέρει ευθύνη. Αλλά αυτά πλέον, λέγονται κατόπιν εορτής.

      Και για να κλείσω, όσο και αν σου φαίνεται περίεργο, είμαι φόλα Μπάρτσα από μικρό παιδί όταν μάλιστα η Μπαρτσελόνα δεν ήταν υπερδύναμη και βρίσκονταν κάτω από τη Ρεάλ όταν είχε παίκτες όπως ο Ριβάλντο, ο Λουίς Ενρίκε ο Κλάιφερτ κλπ, θεωρώ πως ο Μέσσι είναι ο καλύτερος παίκτης που έχει δει ο πλανήτης και πως αν πάρει το αναθεματισμένο Μουντιάλ με αυτή την Αργεντινή θα τον κάνουν άγαλμα παντού. Και φυσικά έπεσα έξω σε αυτά που προέβλεψα, αν θες μπες στο λινκ που παραθέτω στο τέλος και θα δεις ότι το παραδέχθηκα κατευθείαν. Και η Ρεάλ δεν μου είναι συμπαθής διότι δεν μου αρέσουν οι ομάδες που χρησιμοποιούν πολύ χρήμα.

      Υ.Γ Και εγώ μικρός είμαι αλλά έχω δει αρκετά ματς από τον Άγιαξ του Μίχελς και την Μίλαν του Σάκι που θεωρούνταν επίσης κορυφαίες. Αλλά πιστεύω ακράδαντα πως αυτή η Μπαρτσελόνα είναι η καλύτερη που είδαμε ποτέ. Και χαίρομαι που αυτή τη βλέπω ζωντανά.

      Να είσαι καλά και χαίρομαι που ακούω αντίθετες απόψεις!

      http://mikrosscout.blogspot.com/2012/04/blog-post_26.html

      Διαγραφή