Δύο είναι τα γεγονότα που κυριαρχούν στην αθλητική ειδησεογραφία το τελευταίο 24ωρο. Οι προκρίσεις των Αθλέτικ Μπιλμπάο και Ατλέτικο Μαδρίτης επί των Σπόρτινγκ Λισσαβώνας και Βαλένθια αντίστοιχα, και η αποχώρηση του Πεπ Γκουαρντιόλα από των πάγκο των μπλαουγκράνα με τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου. Όπως βλέπουμε, η ιβηρική χερσόνησος και δη η Ισπανία πρωταγωνιστούν σήμερα...
Θα ξεκινήσω πρώτα από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Χθες έγιναν γνωστές οι δύο ομάδες που θα κονταροχτυπηθούν στο Βουκουρέστι για τον τίτλο του Europa League. Η φινετσάτη και ντελικάτη Αθλέτικ Μπιλμπάο του Μαρσέλο Μπιέλσα και η απρόβλεπτη και ταχύτατη Ατλέτικο Μαδρίτης του Ντιέγκο Σιμεόνε θα διεκδικήσουν τον τίτλο επί ίσοις όροις σε έναν τελικό που πολλοί περιμένουν πως θα είναι ένας από τους καλύτερους τελικούς των τελευταίων ετών.
Οι Βάσκοι, με κορυφαίο των Φερνάντο Γιορέντε, κατάφεραν να επιβληθούν της αξιόμαχης και συμπαθέστατης Σπόρτιγκ με σκορ 3-1. Ο Ισπανός διεθνής, αφού πρώτα έδωσε ασσίστ στα δύο πρώτα γκολ της ομάδας του (Σουσαέτα και Ίμπι), στο 89 λεπτό και ενώ όλα έδειχναν πως θα πηγαίναμε για παράταση, τρύπωσε στην άμυνα των Πορτογάλων και σκόραρε, στέλνοντας τους "επαναστάτες" στον τελικό του θεσμού για πρώτη φορά μετά τη μετονομασία της διοργάνωσης. Το γκολ των φιλοξενούμενων, που ήταν πολύ καλοί μεσοεπιθετικά, πέτυχε ο Ολλανδός στράικερ Φαν Βολφσβίνκελ, ισοφαρίζοντας το γκολ του Σουσαέτα.
Η ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε είχε σαφώς πιο εύκολο έργο. Το 4-2 στη Μαδρίτη έδινε ένα ισχυρό προβάδισμα στος ροχιμπλάνκος για τη πρόκριση και οι "νυχτερίδες", πέραν ορισμένων φάσεων στο πρώτο 45λεπτο δεν απείλησαν ιδιαίτερα τους αμυντικούς της Ατλέτικο. Το υπέροχο γκολ του Αντριάν απλά έβαλε ταφόπλακα στις λιγοστές ελπίδες του συνόλου του Ουνάι Έμερι για την ανατροπή. Έτσι λοιπόν η Ατλέτικο Μαδρίτης διεκδικεί για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια και πάλι τον τίτλο.
Και πάμε τώρα στο δεύτερο γεγονός της ημέρας. Η αποχώρηση του Πεπ Γκουαρντιόλα, του πιο πετυχημένου, βάσει τίτλων, προπονητή της Μπαρτσελόνα. Ο Ισπανός τεχνικός, μετά από τέσσερα χρόνια στον πάγκο των μπλαουγκράνα αποφάσισε να δώσει ένα τέλος, επικαλούμενος τη κόπωση όλων αυτών των χρόνων. Είναι γεγονός πως η δουλειά του προπονητή είναι πολύ αγχωτική και απαιτεί από τον εκάστοτε άνθρωπο τεράστια αποθέματα ψυχικής και σωματικής δύναμης. Ένα διάλειμμα είναι αναγκαίο, πόσο μάλλον για κάποιον που δούλευε επί τέσσερα σερί χρόνια κάτω από τη πίεση του να μανατζάρει μια ομάδα με τέτοιες απαιτήσεις.
Μιλάμε για τέλος εποχής. Ο Γκουαρντιόλα ήταν ο αρχιτέκτονας αυτής της ομάδας που θαυμάσαμε τα τελευταία χρόνια. Όμως, όπως κάθετι ωραίο στη ζώη, κάποτε θα έρχονταν ένα τέλος. Ο προπονητής των 13 τίτλων θεώρησε σωστό να αποχωρήσει τώρα, προτού η ομάδα φθάσει σε κατάσταση παρακμής. Δεν έχει φτάσει σε τέτοια ακόμα, αυτό είναι σίγουρο, απλά κάποιοι παίκτες έχουν χάσει το κίνητρο και το πάθος, πράγμα λογικό, όταν έχεις κατακτήσει ότι υπάρχει. Η αλλαγή προπονητή ίσως σταθεί ικανή να προκαλέσει ένα σοκ και να προσθέσει ένα επιπλέον κίνητρο στους μπλαουγκράνα.
Ο τελικός του κυπέλλου Ισπανίας θα είναι ο τελευταίος τίτλος που θα διεκδικήσουν οι Καταλανοί και ο Γκουαρντιόλα μαζί. Είμαι σίγουρος πως ο Ισπανός τεχνικός θα ήθελε να κλείσει αυτόν τον άκρως πετυχημένο κύκλο με τη δεύτερη συνεχόμενη, και τρίτη συνολικά γι'αυτόν, κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως έπεσε στη παγίδα της άρτιας στημένης Τσέλσι. Ο Τίτο Βιλανόβα, βοηθός του μέχρι πρότινος, αναλαμβάνει καθήκοντα πρώτου προπονητή από τη πρώτη Ιουλίου, όταν και ολοκληρώνεται τυπικά το συμβόλαιο του πρώην πλέι μέικερ της εθνικής Ισπανίας και της Μπαρτσελόνα.
Το μεγάλο στοίχημα και για τις δύο πλευρές είναι ένα: Να αποδείξουν ότι μπορούν. Ο μεν Γκουαρντιόλα να απαντήσει στους επικριτές του πως είναι πράγματι προπονητής ικανός και ότι δεν τον πήγαινε καροτσάκι η ομάδα και οι μπλαουγκράνα να αποδείξουν πως μπορούν να παραμείνουν συσπειρωμένοι και να κάνουν το δυναμικό come back σε Ισπανία και Ευρώπη. Ενδιαφέρον θα έχει η επόμενη σεζόν και περιμένω με αγωνία να δω την ομάδα της Βαρκελώνης στη μετά-Πεπ εποχή.
Για εμένα πάντως, η ομάδα αυτή έχει περάσει ήδη στο πάνθεον των κορυφαίων ομάδων που έχει δει ο πλανήτης και θα μείνει ανεξίτιλη στις μνήμες όλων μας. Όπως τώρα επικαλούμαστε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο του Ρίνους Μίχελς και του Άγιαξ, το κατενάτσιο της Ίντερ του Ελένιο Ερέρα, την Μίλαν του Αρίγκο Σάκι με το Ολλανδικό τρίδυμο, την γκαλάκτικος εποχή της Ρεάλ Μαδρίτης, έτσι και τώρα θα μιλάμε για την Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρντιόλα, την ομάδα που έφάρμοσε στην τελειότητα του το τίκι-τάκα. Εγώ πάντως, χαίρομαι που μπόρεσα να την δω live...
Οι Βάσκοι, με κορυφαίο των Φερνάντο Γιορέντε, κατάφεραν να επιβληθούν της αξιόμαχης και συμπαθέστατης Σπόρτιγκ με σκορ 3-1. Ο Ισπανός διεθνής, αφού πρώτα έδωσε ασσίστ στα δύο πρώτα γκολ της ομάδας του (Σουσαέτα και Ίμπι), στο 89 λεπτό και ενώ όλα έδειχναν πως θα πηγαίναμε για παράταση, τρύπωσε στην άμυνα των Πορτογάλων και σκόραρε, στέλνοντας τους "επαναστάτες" στον τελικό του θεσμού για πρώτη φορά μετά τη μετονομασία της διοργάνωσης. Το γκολ των φιλοξενούμενων, που ήταν πολύ καλοί μεσοεπιθετικά, πέτυχε ο Ολλανδός στράικερ Φαν Βολφσβίνκελ, ισοφαρίζοντας το γκολ του Σουσαέτα.
Η ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε είχε σαφώς πιο εύκολο έργο. Το 4-2 στη Μαδρίτη έδινε ένα ισχυρό προβάδισμα στος ροχιμπλάνκος για τη πρόκριση και οι "νυχτερίδες", πέραν ορισμένων φάσεων στο πρώτο 45λεπτο δεν απείλησαν ιδιαίτερα τους αμυντικούς της Ατλέτικο. Το υπέροχο γκολ του Αντριάν απλά έβαλε ταφόπλακα στις λιγοστές ελπίδες του συνόλου του Ουνάι Έμερι για την ανατροπή. Έτσι λοιπόν η Ατλέτικο Μαδρίτης διεκδικεί για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια και πάλι τον τίτλο.
Και πάμε τώρα στο δεύτερο γεγονός της ημέρας. Η αποχώρηση του Πεπ Γκουαρντιόλα, του πιο πετυχημένου, βάσει τίτλων, προπονητή της Μπαρτσελόνα. Ο Ισπανός τεχνικός, μετά από τέσσερα χρόνια στον πάγκο των μπλαουγκράνα αποφάσισε να δώσει ένα τέλος, επικαλούμενος τη κόπωση όλων αυτών των χρόνων. Είναι γεγονός πως η δουλειά του προπονητή είναι πολύ αγχωτική και απαιτεί από τον εκάστοτε άνθρωπο τεράστια αποθέματα ψυχικής και σωματικής δύναμης. Ένα διάλειμμα είναι αναγκαίο, πόσο μάλλον για κάποιον που δούλευε επί τέσσερα σερί χρόνια κάτω από τη πίεση του να μανατζάρει μια ομάδα με τέτοιες απαιτήσεις.
Μιλάμε για τέλος εποχής. Ο Γκουαρντιόλα ήταν ο αρχιτέκτονας αυτής της ομάδας που θαυμάσαμε τα τελευταία χρόνια. Όμως, όπως κάθετι ωραίο στη ζώη, κάποτε θα έρχονταν ένα τέλος. Ο προπονητής των 13 τίτλων θεώρησε σωστό να αποχωρήσει τώρα, προτού η ομάδα φθάσει σε κατάσταση παρακμής. Δεν έχει φτάσει σε τέτοια ακόμα, αυτό είναι σίγουρο, απλά κάποιοι παίκτες έχουν χάσει το κίνητρο και το πάθος, πράγμα λογικό, όταν έχεις κατακτήσει ότι υπάρχει. Η αλλαγή προπονητή ίσως σταθεί ικανή να προκαλέσει ένα σοκ και να προσθέσει ένα επιπλέον κίνητρο στους μπλαουγκράνα.
Ο τελικός του κυπέλλου Ισπανίας θα είναι ο τελευταίος τίτλος που θα διεκδικήσουν οι Καταλανοί και ο Γκουαρντιόλα μαζί. Είμαι σίγουρος πως ο Ισπανός τεχνικός θα ήθελε να κλείσει αυτόν τον άκρως πετυχημένο κύκλο με τη δεύτερη συνεχόμενη, και τρίτη συνολικά γι'αυτόν, κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως έπεσε στη παγίδα της άρτιας στημένης Τσέλσι. Ο Τίτο Βιλανόβα, βοηθός του μέχρι πρότινος, αναλαμβάνει καθήκοντα πρώτου προπονητή από τη πρώτη Ιουλίου, όταν και ολοκληρώνεται τυπικά το συμβόλαιο του πρώην πλέι μέικερ της εθνικής Ισπανίας και της Μπαρτσελόνα.
Το μεγάλο στοίχημα και για τις δύο πλευρές είναι ένα: Να αποδείξουν ότι μπορούν. Ο μεν Γκουαρντιόλα να απαντήσει στους επικριτές του πως είναι πράγματι προπονητής ικανός και ότι δεν τον πήγαινε καροτσάκι η ομάδα και οι μπλαουγκράνα να αποδείξουν πως μπορούν να παραμείνουν συσπειρωμένοι και να κάνουν το δυναμικό come back σε Ισπανία και Ευρώπη. Ενδιαφέρον θα έχει η επόμενη σεζόν και περιμένω με αγωνία να δω την ομάδα της Βαρκελώνης στη μετά-Πεπ εποχή.
Για εμένα πάντως, η ομάδα αυτή έχει περάσει ήδη στο πάνθεον των κορυφαίων ομάδων που έχει δει ο πλανήτης και θα μείνει ανεξίτιλη στις μνήμες όλων μας. Όπως τώρα επικαλούμαστε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο του Ρίνους Μίχελς και του Άγιαξ, το κατενάτσιο της Ίντερ του Ελένιο Ερέρα, την Μίλαν του Αρίγκο Σάκι με το Ολλανδικό τρίδυμο, την γκαλάκτικος εποχή της Ρεάλ Μαδρίτης, έτσι και τώρα θα μιλάμε για την Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρντιόλα, την ομάδα που έφάρμοσε στην τελειότητα του το τίκι-τάκα. Εγώ πάντως, χαίρομαι που μπόρεσα να την δω live...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου